Wat een leuke avond had kunnen worden

In juni van het vorige seizoen kondigde ik mijn vertrek aan bij de vereniging. Ik wilde er na een lange tijd eens een jaartje tussen uit. Waar ik op hoopte gebeurde inderdaad: onbegrip bij bevriende schaakgenoten, geweeklaag, gekreun en gesteun, teleurstelling en ga zo maar door. Ook via Stansco werd ik gesmeekt om toch op mijn schreden terug te komen. Nu weet ik dat ik vreselijk

populair ben maar dit overtrof zelfs mijn stoutste verwachtingen. Daarom heb ik mij dan ook graag bereid verklaard om mij weer in de gelederen van SV Nieuwerkerk te voegen. In blijde afwachting meldde ik mij op 24 oktober bij de Rabobank. Benieuwd als ik was wat deze avond weer brengen zou.

Op twee leden na was iedereen erg aardig. Zij vonden het terecht leuk dat ik er weer was. De reacties waren zodanig dat ik mij onmiddellijk voornam om dit vaker te doen: na een half jaar opstappen en dan snel weer terugkomen. Jammer dat er geen afscheidscadeautjes of welkoms pakketten worden aangeboden want dan zou het interessant kunnen zijn om dit nog vaker te doen. Het moet mij van het hart dat de vreugde wat getemperd werd door de penningmeester. Zijn naam krijg ik even niet uit mij geperst. Met dollartekens in zijn ogen en een intens gemene grijns op het gezicht (ik weet nu pas dat die standaard aanwezig is) kreeg ik een vette nota gepresenteerd. Eerlijk gezegd was ik in de veronderstelling dat mijn lidmaatschap een of twee jaar gratis zou zijn, omdat ik op veler verzoek weer binnen kwam. Blijkbaar heb ik niet geod onderhandeld. Maar ach. Van een collectief arme sloebers mag je ook geen goud verwachten. De nota die ik kreeg sloeg echter alles. Dat de vereniging zo arm was had ik niet verwacht. Ik wil jullie de brutaliteit van de penningmeester niet onthouden:

Contributie: € 92,50
Remisetoeslag: € 28,50
Borgsom correct gedrag: € 45,00
Administratiekosten herintreding: € 7,50
Ballotagekosten: € 9,00

Mijn probleem zit hem niet in deze posten en bedragen. Die zullen wel scherp zijn gecalculeerd. Mijn probleem zit hem wel in de stijging van de contributie met € 1,50!

Na deze schok kwam de tweede. Aantreden tegen Harrie Laan. Jullie herinneren je ongetwijfeld die verzekeringsreclame: “gelukkig heeft hij meer verstand van verzekeringen”; dat werd gezegd over iemand die op het punt stond een Mingvaas van € 100.000 te laten vallen. Lange tijd dacht ik dus: gelukkig heeft hij meer verstand van bridgen. Dat moet dus lukken. En warempel: Harrie kon niet meer doen dan wat schuiven met zijn loper van c1 naar b2 en terug. Ook deed hij iets wat hij al jaren niet meer gedaan heeft: zweten. Helaas was Harrie op de veertigste zet zo onsportief om mij niet vooraf te melden dat hij tenminste de kwaliteit ging winnen met zijn volgende zet. Hij kon het ook vergeten zijn. Maar als dat zo was kan hij ook geen goede bridger zijn. Ik was echter sportief en gaf –om Harrie een pleziertje te doen- vervolgens maar een stuk weg. Verlies bij mijn eerste partij. Hij bedankte mij niet eens. Jullie begrijpen dat Harrie de tweede persoon is met wie ik nog een appel heb te schillen. 

Was het toch nog een leuke avond? Zeker weten.

Henk

Leave a Comment