Uit tegen Charlois Europoort 5: Marcel zal ook deze pot niet snel vergeten. Deze keer liet zijn navigator hem behoorlijk in de steek door hem overal behalve naar de juiste locatie toe te sturen. Gelukkig kwam Marcel na 20 minuten binnen, gepaard gaand met een slaak van opluchting bij zijn medespelers: zo’n eerste nul werkt in dit onderdeel van de schaaksport psychologisch door op de andere borden.
De avond verliep regelmatig en de zege kreeg al snel gestalte. Om 9 uur had Hans Dijkers zijn tegenstander al een kwaliteit en een pion afgesnoept en leek de zege een kwestie van tijd na het afruilen van de dames. De overige borden stonden gelijk, al had Gerard weinig ruimte met zwart, terwijl Jan Hoogendoorn op 8 met zwart al een prima stelling had. Op 2 had Arjan Huijzer voor een koningsindische verdediging gekozen met goed stukkenspel. Willem had met wit een Siciliaan tegen zich met nog weinig aanknopingspunten. Richard speelde op 1 en kreeg een Aljechin tegen met 3…e6 i.p.v. het gebruikelijke 3…d6: Richard kwam mede hierdoor lekker uit de opening. Sjaak was op 3 gezet na zijn nederlaag in de 1e ronde: tegen de Pirc kreeg hij een goede stelling. Marcel was inmiddels ook aardig op streek geraakt en hield zijn tijdsachterstand redelijk binnen de perken.
Jan wist zijn stelling mooi uit te bouwen en na het dubbelen van de torens op de centrale d-lijn en het openen van de koningstelling was er geen houden meer aan voor wit: 0-1. Hans speelde zijn partij cool uit en deed veel goed en rondde uiteindelijk fraai af: 0-2. Willem kon geen bres slaan in de zwarte verdediging en besloot tot remise. Arjan kwam onverwachts in de problemen, door een schone witte combinatie die zijn koningsstelling uiteenreeg en zijn koningsloper kwijtraakte. Arjan moest vervolgens lijdzaam toezien hoe zijn bejaarde (of beter: ervaren..) tegenstander het goed uitspeelde, zonder Arjan tegenkansen te geven. Gerard had na het witte openeningsoffensiefje wat gaten gevonden en sloeg genadeloos toe. Sjaak kon het ook deze keer niet afmaken en zag deze keer een tussenzetje over het hoofd die de tegenstander net kon redden: het eindspel dat resteerde was niet meer te winnen. Inmiddels staan we op 2-4.
Richard speelde een sterke partij. Zijn tegenstander overwon uiteindelijk zijn openingsproblemen, maar Richard bleef de overhand houden en speelde de pot mooi uit: 2-5. Marcels’ stelling leek na 35 zetten op die van een partij die 20 zetten aan de gang was, een overvol bord. Marcel stond iets minder, maar overzag in de tijdnoodfase een paar zwarte dreigingen door het centrum, waarna een stuk verloren ging en hiermee de partij. Blijven knokken, Marcel, dan komen de punten vanzelf.
Al met al staan we nu 2e, hoewel de tegenstand niet moet worden overschat. Het lijkt een poule te zijn met teams die aan elkaar gewaagd zijn, leuk dus!
