Het beloofde een zware avond te worden. Arjan had op 18 maart de score op 0-1 gebracht: met wit kwam hij er niet aan te pas en kon ook de remise niet binnen brengen. Een regelmatige nederlaag, zo werd mij verteld. Dit beloofde natuurlijk niet veel goeds: Arjan is onze bord 2 speler en als je het met wit al zo moeilijk kunt hebben op bord 4: dat zei iets over onze tegenstander!
Het 1e uur…
Even voor 8’en was van spanning weinig te merken: mijn teamgenoten zeiden elkaar ontspannen gedag en ook andere SVN’ers wensten ons veel suc6. Johan de Koning was onze wedstrijdleider en wenste beide teams veel suc6: even na 8’en gingen de klokken aan. Bord 7 aan onze kant en bord 2 aan hun kant waren nog (even?) leeg. Na een minuut of 10 kwam Bert binnen gestrompeld. Hij was kennelijk nog niet gewend aan zijn nieuwe reistijd: bij een avondje sumo worstelen had hij een paar tenen gekneusd, gelukkig kon ‘ie wel gewoon schaken. Bord 2 bleef langer leeg. Na een half uur hoorde ik via Gerard en Willem en medespelers van Rotterdam dat dhr. Bijl deze schaakafspraak wel eens zou kunnen zijn vergeten… Even na 9’en stond de stand weer gelijk: dhr. Bijl had er kennelijk geen zin in door mij in de pan te worden gehakt, of liever voor de bijl te gaan en had er (onbewust?) voor gekozen lekker thuis te blijven.
1e rondje langs de borden…
Met deze steun in de rug resteerden er 6 partijen. Richard had een gedegen Siciliaan op het bord gezet, met een tegenstander die met zetten als a3 en h3 voorzichtig opende. Willem kwam vloeiend uit de startblokken op bord 3: met zwart kreeg hij een heerlijke stelling en na een zet of 12 kon hij met e5 de witte stelling onder vuur gaan nemen. Hans had op bord 5 meer moeite: nadat hij een witte loper liet lanceren op f3 verloor hij een pion en kreeg hij ook nog een dubbelpion op de e-lijn. Gerard behandelde zwarts’ Ajechin verdediging met 4.f4: dit leverde hem vanuit de opening problemen op om zijn pionnen te verdedigen zonder heldere andere aanknopingspunten op gebruikmaking van zijn surplus aan ruimte.
Bert speelde met zwart het schijnoffer in het Italiaans, hetgeen hem meteen het initiatief opleverde. Na beider lange rokades ontspon zich een mooie open pot schaak. Marcel speelde een behoudende Engelse opening met een snelle dameruil. Het vervolg zag er vooralsnog evenwichtig uit.
Om 21.30 uur dacht ik dat we 2 duidelijke plussen hadden tegen 2 minnen: de voor de titel benodigde 4-4 zat er dus zeker in!
De 1e resultaten
Nadien speelde Marcel in de lijn van het seizoen: hij zette zijn stukken actief neer en creëerde steeds kleine dreigingen die zijn tegenstander noopte tijd te investeren in oplossingen. Uiteindelijk kwam deze dan ook in tijdnood: na een al lastig te counteren dreiging, won Marcel een kwaliteit na een aardige combinatie en won hiermee snel de partij. Hiermee voltooide Marcel een sterk staaltje: na 2 nederlagen in de 1e 2 wedstrijden, won hij al zijn volgende duels, een geweldige prestatie voor een debutant!
Willem had alles wat je wilt met zwart: allesbehalve openingsnadeel, een sterk loperpaar, ruimte, zwaktes in de witte verdediging met stukken die elkaar slechts in de weg liepen. Willem kon echter geen goed plan bedenken om dit uit te baten. Na het ruilen van een paard, ruilde Willem ook zijn sterkste loper, waarna zijn voordeel vrijwel was verdwenen. Willem moest in het eindspel zelfs nog even goed opletten, om erger te voorkomen. Dat deed Willem waarna de remise onvermijdelijk werd.
De finale
De finale van deze avond speelde zich af op bord 1: Richards’ tegenstander was minder angstig dan bleek uit de opening. Hij stuurde al zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren om te zien of Richards’ koning daar onherstelbare schade kon worden berokkend. Richard had zijn stukken echter goed opgesteld en had zeker aanknopingspunten voor een counter. Nadat wit een matnet had geformeerd met een mat-in-1, moest Richard alle zeilen bijzetten om dat te voorkomen. De toeschouwers twijfelen of Richard dit allemaal had gezien toen hij het gevecht ten volle aanging, maar spannend was het wel: door wederzijdse tijdnood werden er foutjes gemaakt, waarvan uiteindelijk de grootste door de Rotterdammer: hij liet zijn vlag vallen in een stelling die ongunstig leek voor Richard, maar wie maalde daarom? Het stond 3,5-1,5 en de resterende potten gaven aanleiding te denken dat er een overwinning in zat.
Definitieve knock-out
Hans wist de besluiteloosheid van zijn tegenstander goed uit te buiten: nadat de dames snel in de doos waren beland, kreeg Hans de sterke loper en een mooi centraal paard. De Rotterdammer probeerde het nog wel, maar toen in het verre eindspel ook de pluspion moest worden ingeleverd in een toreneindspel, mocht de Rotterdammer nog blij zijn dat Hans remise aanbood: gezien de stand leverde dit immers direct de titel op, olé!!
Op bord 7 hadden de heren er meteen minder zin in: desondanks was deze pot de hele avond het aanzien meer dan waard geweest. Bert speelt actief schaak dat gepaard gaat met kleine weeffouten. Zijn tegenstander profiteerde hier niet van, terwijl Bert ook een aantal mogelijkheden op een beter vervolg liet liggen. In de slotstelling, waarin de heren tot remise besloten, stond Bert nog steeds beter.
Gerard had een zware avond gehad: aanvallend viel er weinig te creëren, waardoor de nadruk erg lag op het verdedigen van het zwakke centrum. Toen de Rotterdammer daar een inktvis in plantte, leek er nog weinig aan de hand. Gerard meende deze echter te moeten ruimen en koos voor een blokkade die niet helemaal klopte. Dit kostte Gerard een kleine kwaliteit: 2 paarden tegen een toren. Toen zijn tegenstander ook aan de pionnenvoorraad van Gerard begon te snoepen, leek een nederlaag onafwendbaar. Gerard bleef echter knokken, ook gezien onduidelijkheid om hem heen (het bleef nl. lang spannend, tot zeker 23 uur!). Nadat de beslissing op de andere borden was gevallen, speelde Gerard nog even door om te zien of er toch geen stiekem halfje was te halen: zijn tegenstander speelde echter snel, kwam niet in de 2e tijdnood en haalde het punt binnen: 4,5-3,5 dus.
Terugblik
Een glanzende titel mogen we wel stellen: als team hebben we erg goed gepresteerd met een gemiddelde TPR van ruim 1700: hiermee kunnen we ook mee in de 2e klasse! Helaas zullen we als 2e team op zoek moeten naar een nieuwe captain: Gerard gaat na jaren als captain te hebben gefungeerd verhuizen naar Venlo en kan dit niet combineren met zijn schaakambities: alvast dank voor al die jaren, Gerard!
De prestaties van Richard en Willem zijn van bijzonder hoog niveau, al mogen ook die van Marcel en Hans niet onvermeld blijven, gezien hun rating. En invallers die gezamenlijk 3 uit 3 scoren: das toch ook erg prettig. We kunnen vooruitkijken op een boeiend jaar voor het tweede: handhaving zou mooi zijn, zeker ook voor jongere spelers als Marcel, Bert en Rob die ook op onderste borden op zwaardere tegenstand kunnen rekenen. Het is natuurlijk nog even afwachten wie zich allemaal plaatsen voor het tweede maar het is voor iedereen leuk dat dit gebeurt in een seizoen waarin we nog maar moeten hopen dat het eerste en derde zich zullen handhaven.
Overzicht scores seizoen 2007 / 2008:
|
Richard Zijleman |
6 uit 6 |
|
Willem v.d. Wel |
6 uit 7 |
|
Sjaak van der Linde |
5,5 uit 7 |
|
Marcel Muis |
5 uit 7 |
|
Hans Dijkers |
4,5 uit 7 |
|
Arjan Huijzer |
3 uit 7 |
|
Gerard in ’t Veld |
3 uit 7 |
|
Bert Wolters |
2 uit 5 |
|
Rob Hoogland |
2 uit 2 |
|
Jan Hoogendoorn |
1 uit 1 |