Onze eerste tegenstander was Shah Mata 3, een promovendus. Bij mijn entree in de speelzaal werd mij duidelijk dat het team het serieus neemt: de captain lag meteen onder vuur wegens zijn slechte voorbeeldgedrag: iedereen oproepen ruim op tijd aanwezig te zijn en zelf om 2 voor 8 binnen komen zetten, dat kon toch niet!
We gingen zitten en wedstrijdleider Cees Klein opende het bal: alleen Theo de Graaf viel in en deed dit aan bord 5 als vervanger van Domino Leen.
Iedereen begon goed en geconcentreerd: alleen Bert kreeg een vreemde opening op het bord na 1. b4 en van zijn kant 4. f6; dat komt al in geen enkel boek voor, dus de mannen gingen er maar een s ged voor zitten. Na een lange rochade van Bert vond ik het er allemaal bijzonder tricky uitzien, al toonde Berts’ tegenstander weinig daadkracht om door te drukken. Daarnaast was Jeroen al klaar op bord 8: onze debutant speelde een goede partij van 12 zetten: goede opening, profiterend van enkele zwakke zetten van zwart, klaar om de beslissing te forceren in het middenspel. Ik fronste echter flink mijn wenkbrauwen toen ik Cees ‘0-1’ zag opschrijven: een vreselijke fout liet mat in 1 toe… Jeroen kon hiermee (erg tegen zijn eigen zin) wel heel vroeg weg naar zijn linkse bolwerk op het werk, zoals van tevoren keurig aangekondigd.
Op de andere borden was nog veel onduidelijk; Johan was hierop de uitzondering op bord 2. Joost had op 6 een ruimtelijk overwicht, maar ook een aantal kwetsbare pionnen. Zijn suggestie om remise aan te bieden moest ik nog even laten schieten gezien de stand. Vanuit de opening verkreeg Johan groot ruimte voordeel wat snel resulteerde in een gezonde pluspion. Na een afruilfase, vergaloppeerde zijn tegenstander zich hetgeen ook nog eens een paar kostte, waarna een paar zetten later de 1-1 op het bord kwam. Hoe onverwacht kwam daarna de zege van Bert: hij won ergens mooi een stuk en liet zijn tegenstander niet meer los, knap gespeeld Bert! Joost was er nog eens goed voor gaan zitten en had toch nog een plan dat hem aanknopingspunten bood: helaas heb ik weinig meer van gezien, maar vind het knap dat je het toch maar mooi hebt uitgespeeld, 3-1 dus.
Han kreeg een dubbelpion in een soort Slavische partij, maar speelde in het vervolg steeds actiever dan zijn tegenstander. Dit leidde tot pionwinst en door sterk spel in het late midden- en eindspel tot een mooie zege.
Theo speelde een solide partij waarin hij het Weens te verwerken kreeg. Na een vroege dameruil, had hij steeds het betere van het spel, maar dit leidde nimmer tot echt voordeel waardoor uiteindelijk remise onvermijdelijk bleek. De overwinning was hiermee dus al een feit. Willem speelde een rustige opening met doorlopend lichte druk op de zwarte stelling. Toen zwart er uit leek te komen, had Willem nog wat in petto waaraan het hoofd niet meer kon worden geboden: hoe exact vertelt het verhaal niet, maar ook Willem won dus!
Hoewel het nog voor elven was, was er dus nog maar 1 partij gaande. Ik speelde een redelijke partij tegen een voorzichtige witspeler. Net toen ik dacht het initiatief te grijpen, misrekende ik mij waardoor ik opeens in de problemen kwam en moest dame geven tegen paard en toren. Hoewel optisch gezien mijn stelling verloren leek, wist ik steeds de enige verdediging te vinden; dit frustreerde mijn tegenstander waardoor ik terug kwam in de wedstrijd, zelfs de winst leek te grijpen, maar toen een toren weggaf in de slotminuten, helaas…al met al is de 5,5-2,5 zege een mooie start, het kan dus nog alle kanten op dit seizoen.
Onze volgende pot spelen we op 26 oktober tegen Messemaker 3 dat De Willige Dame 2 verpletterde met 7-1: een mooie test om te zien waar we staan!