Na de twee decepties tegen Spijkenisse en De (on)WilligeDame, wachtte ons nog de thuiswedstrijd tegen Barendrecht. Een sterk team metsterker aflopende rating. Op het laatste moment moest Bert afhaken wegensziekte; gelukkig bleek Theo de Graaf bereid alsnog een potje te komen schakenop bord 8. Verder had ik Jeroen op bord3 opgesteld om zijn concentratievermogen te testen.
Rond 9 uur had ik goede hoop. Iedereen was geconcentreerdaan zijn partij bezig. Jeroen had welliswaar een pionnetje ingeleverd, maar wondie net zo eenvoudig weer terug. Johan was bezig met een Koningsindiër met eenklassieke wending. Ik opende passief en moest al snel zoeken naar tegenspel.Theo speelde actief en probeerde zijn tegenstander al vroeg vast te zetten. Hanaccepteerde een dubbel e-pion maar had veel activiteit. Joost kreeg een actiefspelende zwartspeler tegenover zich, maar had licht voordeel uit de opening.Leen opende behoedzaam en interessant, al weten we van hem dat hij even op gangmoet komen. Willem had met zwart een rustige opzet zonder problemen.
Nog voor half 10 hadden we de 1e meevaller tepakken: Jeroen pakte uitstekend door en lokte zijn tegenstander in een matnet. Onzewisselvallige ‘Pietje Bel’ bewees zichzelf en het team daarmee een grotedienst: ‘hoezo hoger bord, hoezo mij niet kunnen focussen op een schaakpotje enhoezo 1,5 uit 6? Nee, ik kan gewoon verdomd goed schaken!!’ Vrij snel hiernavergaloppeerde ik mij enorm door een stukkenruil foutief aan te pakken: ditkostte een stuk en ik kon opgeven: 1-1.
Vervolgens kwam de partij van Joost in een beslissende fase.In plaats van het kleine voordeel uit te buiten, maakte Joost een foutieveberekening: dit kostte hem opeens 2 stukken waarna hij op kon geven.
Wat restte er nog? Met 1-2 op het bord was de situatie noghoopvol en leek een 4-4 haalbaar: Willem en Johan zouden in mijn gedachtenremise spelen, Han winnen en Leen en Theo zouden samen een punt moeten halen inonduidelijke stellingen. Het zou anders lopen…
Theo deed het fantastisch: na 22 uur nog immer de ruggebogen over het bord, dat is goed nieuws omdat je weet dat Theo er dan nog ingelooft en gemotiveerd is. Dat maakt deze geslepen vos een gevaarlijketegenstander. Dat bleek: Theo zette zijn lichte stukken doorlopend op centraleplekken waar dreiging vanuit ging. In een open stelling maakte zijntegenstander uiteindelijke de beslissende fout die Theo de zege opleverde.
Willem moest eerst een remise aanbod afslaan gezien destellingen en de inschatting was dat hij niet verliezen kon en een kleine plushad ondanks slechts dame en toren. Johan stond ietsje minder, maar kreeg ookeen remiseaanbod: na de klassieke tegengestelde konings- en damevleugelperikelen van het Koningsindisch restte er een lastig eind middenspel. Johan wachttenog even… Han speelde een puike, scherpe en aanvallende partij en had een vollekwaliteit met een vrijpion: de continue druk vanuit de opening met zwart hadzijn tegenstander moeten afkopen. Toen hij nog een pion snoepte en het lastigepaard inruilde voor nog een pion, kon hij doorlopen en gaf zijn tegenstanderop: mooi gespeeld Han!
Johan kon weinig anders het remiseaanbod te accepteren, nettoen het fatale moment van de avond zich aandiende. Willem vergat zijn koningveilig te stellen wat hem op h6 een pion kostte. Toen hij een zet of wat laterook zijn toren op h6 posteerde, zag hij tot zijn afgrijzen nog eerder dan zijntegenstander wat dit zou betekenen, nl. direct torenverlies en daarmee departij.
Tenslotte Leen, die al enige tijd slecht stond. Leen speeldeeen lastig middenspel, kon zijn stukken nauwelijks goed opstellen en werd naarachteren gedrukt. Toen zwart de volledige controle over het bord had, speeldeLeen een paar zwakkere zetten en kon opgeven waarmee we verloren.
We moeten afwachten of CSV vrijdag haar laatstethuiswedstrijd weet te winnen tegen Sliedrecht, anders spelen we volgendseizoen ook een klasse lager. We hebben een wisselvallig seizoen achter de rugwaarin de meeste spelers onder hun niveau speelden; iets waaraan de captain zichrelatief het meest schuldig heeft gemaakt.