SVN 2 verliest in Rotterdam

15 Oktober moest het tweede van SVN spelen tegen RSR Ivoren toren 4. Aangekomen in het NIVON gebouw ging ik direct door richting de bar die later nog van zich zou laten horen. Even later komt Hans van Nieuwenhuizen binnen, gelukkig stelt hij mij gerust dat hij vooruit speelt (ik zit niet bij een verkeerde Rotterdamse club). Sjaak komt even later ook binnen en na een hartelijk welkom van Hans Klück verschijnt ook de rest van het team.

Bert wist zich het gebouw direct te herinneren op het moment dat we de niet al te recht liggende trap opliepen. “De vorige keer toen ik hier speelde trilde de stukken zo’n beetje van het bord.” Gelukkig heeft RSR geleerd van het verleden. De stukken waren extra zwaar gemaakt en met dikke stukken vilt bekleed. De muziek kon blijven.

 

Van te voren was al bekend dat het een zware wedstrijd zou worden. RSR 4 is afgelopen jaar gedegradeerd en heeft gemiddeld zo’n 50 ratingpunten meer op de borden. Zeker de lage borden blijft het niveau hoog (bijna allemaal boven de 1700). Daarbovenop bleken ze ook nog eens een tactische opstelling te hebben gebruikt. De nrs 1 & 2 zaten op 3 & 4 en omgekeerd.

 

De eerste partij waar echt wat gebeurd is te vinden bij invaller Menno Lieven. In een heel erg agressieve Petrof kreeg Menno 3 pionnen in ruil voor een stuk. Hierbij wist hij ook nog eens de koning van zijn tegenstander van bijna al zijn pionnen te beroven. Bij Rob Hoogland kwam via een omweg een Marrozcy Bind op de borden. Rob vergat echter een belangrijk tussenzetje waardoor zijn paard (met zwart) opeens op g2 moest vrezen voor zijn leven. Met wat gekunstel bleef het stuk op het bord en was er zelfs geen pion verlies.

 

De overige borden hielden zich wat netter aan de openingen. De vier onderste borden lieten allemaal een Siciliaan op het bord toveren, Sjaak vd Linden op bord 1 speelde volgens mij een caro-kan en Leo van der Haven kreeg c4 d5 op het bord waarmee hij een leuke ontwikkelingsvoorsprong wist te bereiken.

 

Rond een uur of tien gingen bij Willem van der Wel de dames eraf. De koningen hadden tegenovergesteld gerokeerd, dus dit was de wat veiligere optie. De e-pion van Willem ziet er wat zwak uit, maar daar tegenover staat de betere loper. Sjaak krijgt op zijn bord inmiddels een leuke aanval. De h-pion van zijn tegenstander staat vast (toren op h6) en de dame kan mee gaan helpen. Zelf ben ik aan het worstelen om mijn stukken te ontwikkelen. Mijn paard staat inmiddels al een tijdje vast op h4. Owja, de muziek begon nu ook echt mee te doen, wat zelf leidde tot vragen van de spelers van RSR.

Een volgend rondje langs de borden laat een evenwichtig beeld zien. Sjaak staat beter, ik sta minder. Leo heeft zijn voorsprong in ontwikkeling om weten te zetten in een pion voorsprong (de koning van de tegenstander heeft nog maar net gerokeerd) en Menno lijkt het steeds zwaarder te krijgen. Zijn tegenstander weet zijn stukken, één meer dan Menno, verder te activeren. Over de partij van Han Everaars (bord 5) durf ik niet veel te zeggen. Na veel sjabloon zetten werd deze partij erg gecompliceerd waar het naar mij leek dat Han een pion zou gaan winnen in ruil voor activiteit van de tegenstandster. Willem heeft ondertussen een f-pion voor een g-pion geruild. Het voordeel hiervan? De koning kan nu op f7 helpen om e7 te verdedigen en de remise lijkt steeds dichter bij te komen. Bert Wolters heeft op 7 een steeds betere stelling. Vanuit de opening kon hij druk zetten op een achtergebleven d-pion. Door de duimschroeven steeds verder aan te draaien wist hij uiteindelijk een kwaliteit te winnen. Hans Dijkers op 8 had het een stuk zwaarder. De opening kostte redelijk wat tijd en zijn pionnen in het centrum kwamen behoorlijk onder vuur. Uiteindelijk verliest hij daar ook een pion mee.

 

Pas rond de klok van 11 werd de eerste partij beslist. Han werd een stikmat voorgeschoteld. De complicaties bleken uiteindelijk toch teveel te zijn geworden. De tweede nul bood zich binnen een half uur aan. Menno wist zijn stukken niet actief te krijgen en de open lijnen voor de tegenstander bleken erg nuttig te zijn voor de torens om Menno uiteindelijk mat te zetten.

Vanaf dit moment zijn de verslagen ietwat summierder omdat mijn stelling inmiddels vrij kansloos eruit zag. Hoewel alles verdedigd werd is het geen pretje om met zwart je koning op g8 te hebben staan terwijl de tegenstander een open h-lijn heeft en zijn paart mooi op f5 heeft neergezet. Bert was gelukkig de volgende die een score liet optekenen. De score werd bijgetrokken tot 1-2. Leo wist helaas zijn voorsprong niet te benutten, een halfje. Analyse na afloop liet zien dat de tegenstander zijn achterste rij toch iets te ver open had laten staan, maar een logische voortzetting voor Leo was dit niet die ook in tijdnood zat.

De volgende partij die was afgelopen was mijn eigen. Het geluk stopt dus ergens. Analyse thuis bleek dat ik nog wat remise kansen wel gezien had maar niet op de goede waarde had geschat. Een nul dus. Omdat ook Hans zijn partij verloor, de pion achterstand vertaalde zich ook in een rottige stelling, was de stand nu al 1,5 – 4,5. Willem en Sjaak mochten voor hun eigen kansen vechten.

 

En Willem deed dit. In een stelling die riekt naar remise, gelijk aantal pionnen en even actieve torens, wist Willem zijn tegenstander door zijn vlag heen te jagen. Mooi detail daarbij, de tegenstander vergat waarschijnlijk drie keer dezelfde stelling = remise te claimen en Willem had welgeteld 1 seconde over. Sjaak, die zijn betere stelling steeds weer goed verdedigd zag, had zichzelf in een lastige situatie gemanoeuvreerd. Spelend op de winst voor het team kwam de dame van de tegenstander binnen en wist zo een extra pion binnen te halen. Daarnaast kost aanvallen ook altijd veel tijd, dus Sjaak stond op twee fronten achter. Met een lichte dreiging van eeuwig schaak vond zijn tegenstander het blijkbaar wel goed. Het remise aanbod van Sjaak werd geaccepteerd.

 

Een 5-3 nederlaag doet altijd pijn. Zeker als een gelijkspel er wellicht in had gezeten en dat een gooi richting een kampioenschap had gedaan. Wel waren er allemaal interessante partijen op de borden te vinden die laten zien dat we zeker niet kansloos zijn in deze klasse. Volgende keer weer thuis in een rustige zaal. Kijken of dat helpt.

Leave a Comment