Erasmus 4 op maandagavond 29 november: de eerste lastige horde betrof de reis. Verwachte sneeuwval noopte de teamleider tot een dringend advies aan het begin van de middag: ‘vertrek wat eerder, het gaat sneeuwen!’
Klokslag 20 uur waren we er allemaal, dat beloofde wat. We waren compleet en speelden in de inmiddels vertrouwde opstelling. Bart kwam op 1 met wit goed uit de opening: zijn spel plaatste zijn tegenstander al vrij snel voor problemen. Toen deze zich onder de druk wilde uitworstelen, verslikte hij zich echter in een vergiftigde pion: de dame werd gevangen en de stukken gingen al voor 21 uur in de spreekwoordelijke doos. Op 2 opende kwam Rob na 4 zetten al op onbekend terrein (1. D4 Pf6 2. c4 e6 3. Lg5 h6 4. Lf4). Rob had het moeilijk zijn stukken goed neer te zetten en kwam al meteen onder druk te staan. Ik speelde met wit en stelde zwart in de gelegenheid een stelling op te bouwen die mij vroeger als Fransspeler deed glimmem van oor tot oor, niet best dus. Leo kwam met zwart terecht in een rustige damepion opening waarin hij koos voor fianchettering van zijn dameloper. Han kwam goed uit de startblokken en won vanuit de opening al een pion. Willem kreeg ook een rustige opening voorgeschoteld en stond na de opening gelijk. Bert speelde een goede opening en deed wat een Siciliaan vraagt: geduldig je stukken goed neerzetten en vanuit daar het ruimte voordeel gaan uitnutten. Ook Hans kwam met zwart in een rustige opening terecht: in geheel eigen stijl echter stond hij na de opening zeker zo goed als wit.
Han drukte uitstekend door: hij kreeg veel ruimte en wist zijn lopers op prachtige velden te posteren. Zwart stelde daar onsamenhangend spel tegenover en dacht een matnet te hebben gesponnen na een stukoffer, ware het niet dat de toren niet dezelfde vermeende functionaliteit heeft als de toren. Ook hier een snelle zege dus: 0-2 na anderhalf uur spelen! Concentratie was geboden op de andere 6 borden, we waren er nog niet met twee optisch mindere stellingen op 2 en 3 en de rest onbeslist.
Hans was inmiddels beter komen te staan. Onder zijn druk maakte wit wat foutjes en moest Hans zelfs een keer ingrijpen omdat de witspeler na het aanraken van een ander stuk toch de voorkeur gaf aan een ander stuk… Toch bleef de beslissing uit en net toen het leek dat de strijd zou gaan kantelen bood de witspeler remise aan. Hans kwam deze ‘vangst’ keurig melden en terwijl ik nog even twijfelde, hakte Han de knoop door: doen! Op het bord naast mij ging het jammerlijk mis: Leo kwam in een strategisch gevecht terecht waarin Leo domineerde op de f-lijn, maar een inactieve dameloper had en een kwetsbare koningsstelling. Leo gaf een stuk weg en gaf op, zonde, dit had echt niet gehoeven! Willem bleek onvermurwbaar in het middenspel en gaf geen krimp. Willem ontworstelde zich aan wits’ greep en won zelfs een stuk waarna Willem dit koelbloedig uitspeelde: 1,5-3,5, we hebben dus nog een punt nodig! Zelf bracht ik mezelf langs de afgrond in het middenspel: gelukkig was zwart minder bekend met zijn mogelijkheden en spaarde hij mij. In het late middenspel dacht ik te combineren naar een stuk tegen 2 pionnen en daarmee de zege. Ik kwam van een koude kermis thuis, want de zege werd een kansloze nederlaag door een oppermachtige koning. Bert ging ook langs de afgrond. Gedurfd had hij gezocht naar de zege en speelde een goede partij: de kwetsbare koningsstelling werd hem bijna fataal; gelukkig zag zijn tegenstander mat-in-twee over het hoofd en kwam het nog goed en bleek het gewonnen stuk voldoende voor de zege. Rob speelde een bizarre partij: zijn stukken werden tegen de achterste rij gedrukt. Toen hij vervolgens zijn koning op een vol bord op g6 moest posteren, gaf ik weinig voor zijn leven. Rob is echter voor velen een lastig te nemen horde. Fritz zal vast de winst gevonden hebben, maar zijn tegenstander wist geen raad met alle ruimte en mogelijkheden. Hij offerde het verkeerde stuk en toen counterde Rob overtuigend naar een zege waarmee onze overwinning op 2,5-5,5 uitkwam.
Een onregelmatige doch overtuigende overwinning. Bart staat nog steeds op 100% (hetgeen uitstekend is voor een debutant op bord 1 die hiermee een mooie rentree maakt na een jaar schaak sabbatical), Rob doet het prima op 2, Han en Wim zijn een betrouwbaar duo op 5 en 6 en Hans en Bert staan beide keurig op 50%. Als Leo en ik (vooralsnog de tegenvallers dit seizoen) nou ook nog goed gaan spelen op 3 en 4, gaan we zeker meedoen om plek 2: op 1 februari wacht Moerkapelle 2 om dit te bewijzen!