Op 12 juni 2012 is de definitieve beslssing gevallen in de hoogste groep van de interne competitie van SVN. Er stonden nog 3 partijen op het programma. De belangrijkste daarvan was die tussen Leon Willemen en Jeroen Eijgelaar. Bij winst van Jeroen zou hij, net als Edo, die al uitgespeeld was, op een totaal van 12 punten komen.
Jeroen en Edo waren reeds overeengekomen, dat als Jeroen mocht winnen, een extra beslissingspartij gespeeld zou worden om het clubkampioenschap. Daar is het echter niet van gekomen. Leon kwam vrij vroeg in de partij iets beter te staan, waarna van zijn kant een remiseaanbod werd gedaan. Uiteraard sloeg Jeroen dat aanbod af, waarna hij, in een geforceerde poging de partij te winnen, het onderspit moest delven. Het directe gevolg van deze uitslag is dat Edo Pouwelse de clubkampioen van SVN is geworden in het seizoen 2011-2012.
Dit verdient uiteraard een felicitatie.
Met het wegvallen van Jos van der Kaap begonnen er dit seizoen zo’n 5 schakers met kampioensaspiraties. Met hun ratings tussen de 1800 en 1900 lag de strijd om het kampioenschap open. Rob Hoogland (derde in rating) begon het seizoen zo dramatisch dat hij al snel buiten beeld kwam.
Ook Leon Willemen (tweede in rating) begon het seizoen onder zijn niveau. Bovendien liep hij consequent qua aantal gespeelde partijen achter op zijn concurrenten. Die combinatie zorgde ervoor dat Leon constant bezig was met een achterhoedegevecht. Lange tijd kon hij “in theorie” nog kampioen worden. Maar de 100%-score en puntjes die de concurrenten daarvoor zouden moeten morsen zijn geen van beide praktijk geworden. Vier weken voor het einde van de competitie verdween de kans op het kampioenschap voorgoed. Door zijn laatste partij te winnen heeft hij de schade nog weten te beperken tot een vierde plek in de eindrangschikking.
De verrassing van het seizoen is Jeroen Eijgelaar geworden. Met de laagste rating van het vijftal was hij op voorhand niet meer dan een outsider. Maar Jeroen scoorde veel punten. Wekenlang heeft hij op de tweede plaats gestaan achter Edo met een punt achterstand en een partij minder gespeeld. Een sensatie hing in de lucht, maar in zijn laatste partij kon Jeroen niet winnen. Het resultaat is de derde plek in de eindrangschikking. (red. Bijgevoegd de partij tussen Leon & Jeroen met een analyse van Jeroen)
Cees Klein (vierde in rating) speelde een bescheiden rol in de strijd om het kampioenschap. Een maand voor het einde was er voor hem nog kans om kampioen te worden, maar die was zo klein en afhankelijk van anderen dat alleen hijzelf goed kon uitleggen wat er zou moeten gebeuren. Uiteindelijk vond het allemaal niet plaats. Maar doordat concurrenten om hoge posities elkaar op een voor hem gunstige manier punten afpakten, is Cees op een verdienstelijke tweede plaats in de eindrangschikking terecht gekomen.
Het seizoen van Edo begon niet zo goed. Het had twee vroege verliespartijen tegen Jeroen Eijgelaar en Arjan Huijzer. Later volgde er nog één tegen Cees Klein. Maar door bijna alle andere partijen te winnen kwam hij in januari 2012 aan de kop van de ranglijst om daar nooit meer vanaf te komen. Een remise in de laatste partij tegen concurrent Leon stelde het kampioenschap zo goed als zeker. Hij kon niet geheel gerust op vakantie, maar in Zuid-Engeland is hij kampioen geworden, doordat zijn enige concurrent Jeroen Eijgelaar niet kon winnen van Leon Willemen.
In een andere partij werd definitef besloten wie er degraderen uit de hoogste groep van de interne competitie. Leo van der Haven had een resultaat nodig tegen Johan de Koning om niet te degraderen. Helaas voor hem verloor hij. Daardoor degradeert hij samen van Leen Klein en Ben Balm uit de hoogste groep.
Leen Klein.