Tweede op kampioenskoers na zege in Ridderkerk

(Geschreven door Sjaak)

 

Met nog twee wedstrijden te gaan staat het tweede team voor twee heuse finales: we staan een puntje los en treffen in Ridderkerk I en Messemaker II nog tegenstanders van format. Eerst Ridderkerk dat in de eigen kantine het aanwezige schaakpotentieel pas tegen negenen tot rust wist te manen. Meerdere spelers hadden daar last van zo bleek achteraf… 

 

Er werd meteen hevig strijd gevoerd. Hans drukte zijn tegenstander naar achteren, Wilfried zette zijn partij Hollands op en Sjaak had een miniem plusje uit de opening. Jelle speelde wederom agressief met zwart wat in het vroege middenspel al 2 pionnen opleverde. Willem kwam in een gelijkwaardige open stellig met voor beide het loperpaar waarbij zijn tegenstander zetherhaling kon forceren.

 

Leen speelde geconcentreerd en wikkelde slim af naar een licht voordelige stelling. Joost wikkelde al gauw de dames af en verloor toen geforceerd zijn zwakke a-pion wat zijn tegenstander direct een lastig te bespelen vrijpion gaf. Hugo stond vanaf de opening onder druk en miste ruimte voor goed tegenspel.

 

Jelle wist zijn voordelige marge verder uit te buiten en net toen leek dat zijn tegenstander Jelle onder druk ging zetten, vergaloppeerde hij zich enorm, verloor zijn dame en gaf direct op: 0,5-1,5. Joost kon weinig inbrengen tegen de vrije pion, probeerde tegenkansen te creëren die materieelverlies inleidden waarna hij spoedig kon opgeven; een onbevredigende invalbeurt voor Joost, toch bedankt Joost! Leen zette ons weer op voorsprong door het kleine voordeel te promoveren tot een vol punt door het eindspel heel geconcentreerd goed uit te spelen. Hugo was inmiddels in een dubbel toreneindspel terecht gekomen en had een pion minder. Hugo was deze kwijtgeraakt terwijl hij hiermee ook onder de witte druk uitkwam en zeker remisekansen had. Toch wist zijn tegenstander Hugo te dwingen de torens af te ruilen waarna het pionneneindspel een eenvoudige kluif was voor de gelijkmaker. Nog drie potjes te gaan, hoe stonden die?

 

Hans had zijn tegenstander zwaar onder druk gezet wat materiaal voordeel opleverde en een superieure stelling. De winst leek een kwestie van tijd terwijl zowel Wilfried als Sjaak op remisekoers lagen, een kleine overwinning leek dus in het verschiet te liggen. Hans kon niet voorkomen dat zijn tegenstander een laatste strohalm wist te grijpen en gevaar dreigde te stichten bij Hans’ eenzame koning. Hans wist echter dit gevaar te pareren en sleepte het volle punt binnen: een prachtige zege! Terwijl Sjaak aan het rotzooien was geslagen door zelf dreigingen voor zijn tegenstander te creëren en een pion weggaf, gebeurde er bij Wilfried iets bijzonder. Nadat wit een remisevoorstel had afgewezen in een toreneindspel met een pion meer, kreeg Wilfried vervolgens de ene na de andere pion aangeboden. Juist op het moment dat Sjaak moest capituleren, stond Wilfried opeens gewonnen en stoomde met twee pluspionnen de koningsvleugel over op zoek naar promotie; ruim voor die tijd, streek zijn tegenstander toch maar de vlag waarmee een 3,5-4,5 zege een feit was. Wederom zeer koelbloedig gespeeld Wilfried!

 

Het kostte de teamleider even om de juiste balans te vinden tussen teleurstelling en blijdschap; bij het afscheid riep hij dat we er in theorie zomaar kunnen zijn. Zover kwam het deze speelronde niet, hoewel concurrent RSR niet verder kwam dan 4-4 bij Shah Mata waarmee we aan een gelijkspel in de laatste speelronde genoeg hebben voor een huzarenstukje, promotie naar de eerste klasse, waarmee we twee stappen verwijderd zijn van ons doel: het regelmatiger dan alleen maar op jubileumzaterdag spelen op zaterdag in de KNSB competitie…J

Leave a Comment