Na een uurtje zag het er niet zo goed uit. Jos op bord 6 stond 2 pionnen achter en Ton op bord 7 was er eentje kwijt. De andere borden stonden materieel gelijk. Toch had ik geen slecht gevoel over de wedstrijd. Op alle borden stond nog veel materiaal en er waren her en der spanningen in de stellingen waardoor ze met een goede kans onze kant op zouden kunnen vallen.
Als eerste brak de tegenstander van Hans op bord 5. Hij verloor een stuk en een pion en gooide de handdoek in de ring (0-1). Jos liet zijn paard vrolijk in de rondte springen, won een kwaliteit en kreeg er later nog een stuk bij (0-2). Joost op bord 1 had een zwakke e-pion. De verdediging daarvan legde zijn koning bloot, waardoor hij in een matnet terecht kwam (1-2).
Leen op bord 4 offerde tijdelijk een pion en kreeg die met rente terug. Toen zijn tegenstander later nog een pion verloor zag hij het niet meer zitten (1-3). Carel op bord 8 won een Toren en na enig tegenspartelen kreeg hij een hand (1-4). Ton won met een mooie combinatie zijn pion terug maar moest daarna nog wel aan het werk.
De tegenstander van Ben schaakte al 2 uur met een verschrikkelijk slechte loper, welke Ben kon veroveren. De prijs daarvan was echter zware tijdnood, en dan is een eindspel met Toren+Loper+pion tegen Toren niet zo eenvoudig te winnen. Toen zijn tegenstander remise aanbood was de keuze, mede gezien de stand, niet moeilijk (1½ -4½). Het moeilijke eindspel van Ton ging verloren (2½ -4½).
Ondertussen was Theo met zijn pionnen zo snel naar voren gelopen dat zijn tegenstander een kwaliteit moest geven. Daarna speelde Theo het resoluut uit (2½ – 5½). Een mooi resultaat. De spirit is goed. Het wordt denk ik een mooi seizoen.
Leen Klein.