Hier dan het vervolg van deze wat achteraf bleek superspannende wedstrijd. Ik had al vooruit gespeeld met Hans zoals in het eerste stuk beschreven. 1-1 stond het al. Ik ben toch gaan kijken in Waddinxveen. Ik arriveerde zo rond 21.50 uur. Ik zag tot mijn schrik dat Richard een stuk achter stond. Dit stuk had hij geofferd bleek achteraf maar dit offer sloeg niet door. Hij verloor al vrij snel. Leon speelde tegen Wim Mulder. Hij stond een kwaliteit voor. Cees speelde tegen Ronald Dannis en daar viel weinig over te zeggen. Johan de Koning speelde tegen Hans van Woudenberg. Stond ook gelijk met Johan in mijn opinie iets in het voordeel. Rob Hoogland speelde tegen Eduard Philipse en ook hier stond het nog totaal gelijk. Jeroen Speelde tegen een jonge speler waar ik de naam niet van weet. Hij had 2 paarden tegen een toren.
Wat er hierna allemaal gebeurde was haast niet bij te houden. Wat een spanning aan de borden. Rob wilde al remise aanbieden ook vanwege weinig tijd. Cees wilde remise aanbieden. Jeroen wilde eigenlijk ook remise aanbieden en toen kwam Johan mij zeggen dat Hans van Woudenberg ook remise had aangeboden maar Johan wilde zelf graag doorspelen. Leon waarvan ik dacht dat hij het wel even zou uitmaken begon in mijn ogen een beetje te knoeien en kwam ook in tijdnood. Hij dacht zelfs even aan remise. Ik heb toen iedereen overgehaald om toch door te spelen gezien het feit dat Richard had verloren en het niet zeker was dat Leon de volle buit zou binnenhalen. De dood of de gladiolen.
Cees kwam 2 pionnen (een dubbelpion) achter. Hij speelde het nog heel goed, tot in hij in tijdnood een mindere zet deed en het ongeluk had dat Ronald kon promoveren op h8 en Cees niet meer kon promoveren op a1. Leon deed toch wat ik al veel eerder van hem had verwacht. Met een slimmigheidje won hij de partij. Dit gold eveneens voor Rob die vol twijfels zat en me af en toe smekend aankeek voor remise ook gezien de tijdsdruk maar zie hij is niet voor niets snelschaakkoning en maakte het uitstekend af. Jeroen ging door het oog van de naald. Ook hier tijdnood. Zijn jonge tegenstander had echt goede kansen maar Jeroen kon hem toch nog net mat zetten. Door de spanning aan deze borden had ik helemaal niet geconstateerd dat Johan zijn partij ook won. Keurig Johan en excuus. Het was overal zo spannend.
Met zijn allen door het oog van de naald. Maar goed dat ik al vooruit had gespeeld. Ik had er nooit doorheen gekund. Zo toch een keurige 3-5 overwinning en ik denk dat we klasse behoud hierdoor wel zo goed als zeker hebben veiliggesteld.
Met vriendelijk groet
Jullie teamleider,
Edo Pouwelse
(Deel 1)