Na een slecht seizoen met vijf verliezen en één winst , was het 14 april voor SVN2 erin of eruit tegen Ridderkerk1. Voor de tegenstanders gold hetzelfde: of zij of wij. Om het tij te keren had ik Cees Klein en Wilfried ingehuurd en Leen mocht ik als joker inzetten en zo ging de wedstrijd als volgt van start:
Aan bord 1 ging Cees in de verdediging op z’n Hollands, rustig en robuust. Op bord 2 ging Wilfried meteen op scherp met een Koningsgambiet, waarmee hij zijn tegenstander meteen al voor grote problemen plaatste. Bord 3 speelde een variant van het Schots.. en laat Jelle dat nou net met Tjerk doorgenomen hebben!
Bord 4 liet Leo’s standaard opening zien met 1.c4 en dicht houden! Hij kreeg een kruising van Frans en Dame-Indisch als antwoord. Bord 5 was een echte Siciliaan met scherpe aanval van wit, door Willem vakkundig behandeld.
Op bord 6 kreeg Ben goed spel mede dankzij de Hongaarse verdediging van zwart. Bord 7 liet het spiegelbeeld zien van bord 6, hier had Leen het moeilijk. Op bord 8 kreeg Theo een portie Frans van zijn tegenstander en dat kwam weer goed uit, want Theo weet daar wel raad mee.
Na drie kwartier spelen waren er nog geen echte afwijkingen van het gemiddelde, misschien al wel een plus op bord 3 bij Jelle, die voor half tien al de buit binnen had. Ergo: 1 – 0
Om 22 uur stond Cees een kwaliteit en twee pionnen voor; Wilfried stond/lag op winst en liep rond, Jelle had gewonnen, bij Leo begon, bij een mooie stelling, de tijdnood zich af te tekenen; Willem was aan de tegenaanval begonnen, Ben stond twee pionnen voor; Leen leek zich los te wurmen en Theo was op z’n gemak bezig de resten van de vesting aan de overkant op te blazen. Kortom: het leek erop, dat we maximaal 2 nullen zouden oplopen!
22:30 Cees maakt het mooi af: 2 – 0 . Wilfried wacht op de witte vlag aan de overkant. Jelle klaar. Leo in de aanval serveert zijn tegenstander af met nog anderhalve minuut op de klok! 3 – 0. Willem en Ben willen remise voorstellen, met praktisch zekere winst op de borden 2 en 8, zeg ik daar ja op. Hun tegenstanders zeggen geen ja en geen nee en laten hun klokken lopen. Wilfried wint : 4 – 0
Theo maakt het netjes af: 5 – 0 en de beide remise voorstellen worden prompt aangenomen: 6 – 1. Leen tenslotte zat in een wurgende klempositie, maar kennelijk had het te lang geduurd voor zijn tegenstander want die liet hem los komen en dan staan alle stukken ineens op de verkeerde zodat Leen alsnog het volle punt binnenhaalde: 7 – 1.
Goed werk mannen!