Nadat vorige week de eerste twee wedstrijden al waren gespeeld was het nu tijd voor de echte wedstrijd tegen Sliedrecht 2. Tijdens de gehele avond zag het er goed uit, helaas vergaten we de punten echt binnen te halen.
Het eerste rondje langs de borden gaf al een positief beeld. Op bord 1 zag Leon een rustige siciliaan met snel f3 op het bord tegen zich. Geen slechte opening, maar niet iets waar je als zwartspeler bang voor hoeft te zijn. Edo zijn tegenstander pakte het een stuk steviger aan en gooide aan de koningsvleugel zijn pionnen vlot naar voren. Een beetje gerommel op het bord is iets waar Edo zeker mee om kan gaan, geen probleem dus. Wilfried, op bord 4, had een degelijke opening waaruit een gezonde plus zou komen. Bernard (bord 6), debutant voor het eerste, speelde tegen een jeugdspeler waarbij hij erg goed en actief uit de opening kwam. Op bord 7 speelde Johan met zwart en kreeg een gesloten siciliaan/grand prix-attack voor zijn kiezen. Jasper heeft verschillende openingen tegen zich gekregen waarbij het uiteindelijk het meest op een soort frans.
Afgelopen weekend heb ik nog een artikel van ene GM Gregory Serper gelezen: The biggest secret of the Soviet chess school. Veel schakers binnen de Sovjet-Unie waren aan de slag binnen de sport-divisie van het leger. Bij uitzendingen (naar toernooien) moest er uiteraard gepresteerd worden. Serper kreeg op een gegeven moment de keuze om deel te nemen aan het WK voor junioren of met zijn team in het Army Championship mee te spelen voor het Siberische team tegen de rest van de Soviet. Hij koost voor de eerste ondanks dat succes verzekerd zou zijn bij het meespelen in zijn team. Zijn kolonel maakte hem echter wel duidelijk dat hij met minimaal een medaille thuis moest komen. Zonder dit succes zou de rest van zijn dienstplicht worden vervuld op een klein eiland in de Noordelijke IJszee.
In de laatste ronde speelde hij tegen Jeroen Piket en wist in de tijdsnoodfase zijn medaille veilig te stellen. Naar eigen zeggen had hij dit te danken aan het feit dat hij net even een iets betere motivatie had dan Jeroen om de partij te winnen.
Waarom dit uitstapje? Bernard was het vrij duidelijk gemaakt wat er met hem zou kunnen gebeuren wanneer hij niet zou winnen. Nadat het er bij mij op een gegeven moment op leek dat hij zijn winst niet helemaal kon vinden, vond hij het winnende plan en kon met een extra toren de 2,5 – 0,5 laten noteren. In de tussentijd had ook Edo gebruik gemaakt van de rommel op het bord en wist zelfs een tweede pion te winnen. Zijn tegenstander had actief spel maar Edo wist alles dicht te houden.
Leon stond naar mijn mening wat gedrukt alleen had wel een verdedigde vrijpion op d4 hiervoor in de plaats. Bij Wilfried waren een paar stukken afgeruild maar had hij een toren mooi op de derde rij geplaatst waarmee hij zeker het betere van het spel had. Johan was inmiddels een klein beetje onder de druk uitgekomen en kon wat tegenspel creëren. Jasper had ook nog steeds een goede stelling en flink wat extra tijd.
De laatste fase heb ik helaas niet 100% meegekregen omdat Cees het nodig vond het mij lastig te maken tijdens onze interne partij maar het volgende is ongeveer gebeurd. Johan dacht eeuwig schaak af te kunnen dwingen. Een tussenplaatsing van een stuk bleek dit echter te voorkomen. Doordat Johan een offer nodig had om de eeuwig schaak te kunnen bereiken was de partij direct verloren. Een paar tellen later hoorde ik ook geluiden bij Edo vandaan komen. Hij zag een tactische grap over het hoofd en gaf hierdoor een toren weg. In combinatie met de open stelling was dit ook direct einde oefening (2,5-2,5).
Jasper was ondertussen al komen vragen of een remise mogelijk was. Doordat het er bij zowel Leon als Wilfried een stuk minder rooskleurig uitzag als een tijdje ervoor wachtte Jasper nog even in zijn eigen tijd af. Remise moest echter uiteindelijk wel worden aangenomen omdat hij anders in een mindere stelling terecht zou komen (3-3). Leon dacht zijn d-pion helemaal naar de eerste rij te kunnen brengen. Helaas bleek de koning van zijn tegenstander iets te snel te zijn waardoor het bord net 1 veld te lang was. Zijn tegenstander had inmiddels ook een vrijpion waardoor ook Leon in remise moest berusten (3,5-3,5).
Wilfried stond inmiddels een pion achter en was ook in stevige tijdsnood. Zijn tegenstander bleef continu de duimschroeven aandraaien en uiteindelijk maakte Wilfried dan ook een fatale fout. Het binnenhalen van het pionnetje bleek door verschillende penningen niet mogelijk te zijn. Ok een toren vs dame eindspel zat er niet meer in en Wilfried kon opgeven (3,5-4,5).
Een wedstrijd waarin we net teveel goede stellingen (inclusief mijzelf) hebben laten liggen. Voor de volgende wedstrijd tegen Moerkapelle ontvang ik graag suggesties voor extra “motivatie” om de punten wel binnen te slepen. Het zal zeker een pittig seizoen worden, maar gezien de stellingen hebben we nog 6 mooie wedstrijden om in ieder geval 2 teams onder ons te houden!