[red] Dit tweeluik is door Leen geschreven tijdens Tata; Klik vooral op Lees meer!
Op de rustdag sta ik best comfortabel met 4 uit 6. Ik heb nog twee keer wit en één keer zwart. Het streven is om het percentage van 2/3 vast te houden, bijvoorbeeld door twee keer remise te spelen en een keer te winnen.
In de zevende partij speel ik slecht. Ik krijg Ajechin tegen (1.e4 Pf6) en geef op zet 9 door een fout een pion weg zonder noemenswaardige compensatie. In plaats van goed te ontwikkelen ga ik met te weinig stukken schaken en op zet 28 staat mijn tegenstander volgens Fritz op +4. Hij doet echter een inactieve verdedigende zet (28… Ld5) en de teller springt meteen naar zo goed als 0.
Na 29 Pd2 staat het zo:
Zwart kon al heel veel zetten de a3 pion winnen met Lb2 maar zag er denk ik telkens vanaf omdat de loper op a3 gevangen kan worden. Toch hapt hij hier toe: 29… Lb2 30 Tc2 30 Lxa3. Hier zag ik dat mijn Toren kon ruilen tegen de twee lopers van zwart met 31 Pb1! Lc4 32 Pxa3 Lxc2 33 Pxc2 en dat had ik ook moeten doen (dan staat het gelijk). Ik dacht het echter veiliger gelijk te maken met het slaan van pion c4: 31 Lxc4 Tc8 32 Kd3. Het staat nu zo:
Materieel staat het gelijk, maar wit staat enorm onder druk. Fritz zegt dat zwart met de Toren moet spelen, bijvoorbeeld Tb8, Td8 of Tf8 en daarna Td8 of Tb8. Mijn tegenstander speelt echter 32… Kd6 en hoewel dat niet verliezend is krijgt hij er wel enorm veel spijt van: 33 Lxd5 Txc2 34 Kxc2 Pxd5?? (Na exd5 staat het volkomen gelijk) 35 Pc4+! Mijn tegenstander geeft op omdat ik de loper op a3 win. Een kadootje.
In de zevende partij bleek het al en in de achtste partij nog meer: Ik begon een beetje schaakmoe te worden. Er komt na 1 c4 via zetverwisseling wederom mijn geliefde Slaaf op het bord en na 15 Ld2 staat het als volgt:
Hier vond ik dat ik goed sta en Fritz vind dat ook, hij geeft +1. De loper van wit is door de pionnen op zwart passief, haar Paard op h2 staat buitenspel en ik heb twee mooie velden voor mijn paarden namelijk d3 en c4. Het plan is eigenlijk simpel: Le7, Dc7, 0-0 en drukken op de damevleugel. Met die slechte loper van wit en een stuk minder op die helft komt er dan vanzelf wat moois uit. Maar ik speel 15 … Pc4 en wit speelt de mooie zet 16 Pa4. Ik denk echter dat het fout is en meteen een pion te winnen met 16… Pxd2 17 Dxd2 axb5 18 Dxb5 Da5! Op zich een mooi idee, ware het niet dat er een gat in zit: Wit doet geen 18 Dxb5? maar 18 axb5!. Al mijn voordeel is weg en ik vind dat wit nu iets beter staat. Gedesillusioneerd kies ik vervolgens niet voor een goede verdediging met alsnog Le7, Dc7 en 0-0 (houdbaar), maar verdedig te slecht door niet te rokeren en een mogelijke tegenaanval in stand te houden via Dc7 en Pg4. Ik verlies terecht.
In de negende partij besloot ik weer netjes te schaken. In een Scandinavische partij zet ik mijn tegenstander constant onder druk. Tot mijn verbijstering zie ik dat hij op zet 12 met voordeel kan ontsnappen maar gelukkig ziet hij het niet.
Na zet 17 staat het zo:
Materieel staat het gelijk. Fritz geeft 5 mogelijk zetten voor wit tussen de +3 en de +4. Ik speel het subtiel uit met 18 Da3 0-0 (het beste voor zwart) 19 Da5 Te8 (weer het beste voor zwart, maar verliezend) 20 Txe8 Dxe8 21 c5 en zwart verliest zijn paard op b6.
6 uit 9 in mijn eerste Tata vierkamp. Gedeeld tweede en twee mooie schaakboeken gewonnen. Ik vond het fantastisch en ga het volgend jaar weer doen!
Leen Klein.