[red] Dit tweeluik is door Leen geschreven tijdens Tata; Klik vooral op Lees meer!
Ik geniet nu van de enige rustdag in de Tata-tienkamp. Helemaal hooked van schaken geraakt kan ik het niet laten u te informeren over mijn eerste 6 partijen.
In de eerste partij krijg ik met zwart Schots tegen en na 18 zetten staat het als volgt:
Ik speel hier 18…, Te5? en na 19. Pf3 Te7 wordt het remise op zet 38. Nadat ik de zet gespeeld heb zie ik dat ik 18…, Lxf2 (19. Txf2?, Dxa1+!) had kunnen doen: 19. Kh1, Dd4 en zwart heeft een pion meer. Een gemiste kans, maar remise met zwart in de eerste ronde tegen een iets beter gerate speler is wel OK.
In de tweede partij krijg ik met wit Scandinavisch stegen. Na een door Fritz met een tijdelijk stukoffer weerlegde 11. g4 die door mijn tegenstander niet wordt gezien kom ik op een klein plusje te staan. Helaas komen we allebei al bij zet 20 in tijdnood en volgen er twintig snelle en soms onnauwkeurige zetten waarbij mijn tegenstander een stuk offert voor een ver opgerukte dubbelpion. Na zet 45 staat het zo:
Hier kan zwart remise maken als hij dat ziet en wil: 45… Ta1 46 Kg2 Txh1 47 Kxh1 en zwart loopt met zijn koning naar h8 (Wit blijft zitten met een randpion en de loper van de verkeerde kleur). Anders loopt het na 46 Lb1. Dan wint zwart de loper met 48 … Txb1 48 Txb1 Kc2 en promoveren de b4- en h2-pion tegelijkertijd tot Dame. Ik heb het niet gezien, mijn tegenstander denk ik ook niet, of hij probeerde nog te winnen bij handhaving van de remisewending. Hij speelt 45… Ta1 46 Kg2 Kb3 47 h4 en na 47.. Ta8 (ipv 47 … Txh1) geeft hij de partij uit handen. Fritz speelt h5, ik speelde Lb1 maar beide voortzettingen zijn gewonnen voor wit.
1,5 punt uit twee partijen. Het gaat lekker en ik sta gedeeld bovenaan.
In de derde partij sta ik met zwart als volgt na 20 zetten:
Ik speel hier 20… dxe3 en Fritz geeft me een klein plusje. Ik heb echter grote tijdnood (nog 20 minuten voor de volgende 20 zetten), terwijl mijn tegenstander een uur meer op zijn klok heeft staan. Ik had al gezien bij zijn vorige partijen en ook eerder in mijn partij dat hij dubieuze aanvallen opzet. Hij besluit een stuk te offeren en op zet 29 staat het zo:
Nog steeds in grote tijdnood speel ik hier speel hier 29… Tf5? en na 30 e6+ heb ik niet eens de tijd om in paniek te raken en geef ik de kwaliteit met 30… Tf6. Wit bouwt de spanning op met 31 Txe3 en ik ga een paar zetten later in totaal verloren stelling door mijn vlag. (30… Lf6 is nog speelbaar en wordt door Fritz op 0.0 beoordeeld). Ik moet echter in de stelling 29 … Lxh4 spelen en Fritz geeft me +3.
Deze partij was in die zin leerzaam dat ik een gewonnen stelling verlies door tijdnood. Ik verkeerde in de veronderstelling dat ik met 2 uur voor de eerste 40 zetten en daarna nog 45 minuten plus increment voor de rest van de partij zeeën van tijd had. Ik ging eens kijken bij Jeroen en bij Willem en bij Tjerk, ging eens een snertje en een jusje halen, ging ook eens rustig zitten dubben over een duidelijke zet (bijvoorbeeld zet 1), en twijfelde te lang tussen twee alternatieven die onderling bijna niks schelen. In de tweede partij kwam ik er nog mee weg, maar in de derde ging het gruwelijk fout. Ik besloot om mezelf een tijdregime op te leggen: De eerste 20 zetten in 50 minuten, zodat ik voor de volgende 20 nog 70 minuten heb.
In de vierde partij krijg ik de Slavische verdediging op het bord. Op zet 15 win ik een pion en kan ik met een juiste voortzetting op een comfortabele +2 komen te staan. Ik ga echter verkeerd verder en het verzand in een plusje van 0.9 op zet 26. Wit doet een remiseaanbod dat ik weiger. Op zet 30,31 en 32 gaat het echter mis:
30… g5? 31 Lg4! f5? 32 Lxf5! Kxf5? 33 Pd6+!! Oei, plus 1 verandert naar -2. Door 3 achtereenvolgende slechte zetten. Mijn tegenstander voert de zetten a tempo uit en kijkt me triomfantelijk aan. Ik verman mezelf, beschouw de ontstane situatie als een nieuw probleem en ga op zoek naar de beste zetten. Laat maar eens zien hoe je die kwaliteit in winst gaat omzetten.
32 zetten later staat het na zet 65 zo:
Wit staat nog steeds gewonnen. Maar dan moet hij wel 66 Ta4+ doen. Hij besluit echter tot 66 Td2? (Misschien dacht hij 66… Pc4? uit te lokken wat na 67 Td4 uiteindelijk verliest). 66… Pc6! En dit is remise. Er volgde 67 Kf2 d4 68 dxe4 Pxd4.
In de vijfde partij besluit ik Ponziani te spelen (1 e4 e5 2 Pf3 Pc6 3 c3). Mijn tegenstander snapt er niets van en na 12 zetten waardeert Fritz de stelling op +3 terwijl het materieel gelijk staat. Ik moet toch eens kijken hoe ik dan verder moet want het wordt door een aantal ruilen weer bijna gelijkwaardig.
Na 29 e4 heb ik een heel klein plusje van 0.4:
Hier moet zwart 29… b5 spelen en valt het allemaal wel mee voor hem. Hij speelt echter 29 … f6? (Was hij bang voor iets op g5?) en na 30 Ph4 Ld8 31 Pf5 Lc7 32 Pe7 Te8 33 Pd5 sta ik zo verschrikkelijk goed dat ik gemakkelijk win.
In de zesde partij weer een Slaaf met zwart. Mijn tegenstander denkt veel te lang na. Nu ben ik degene die een uur voorkom in tijd in een volledig gelijkwaardige stelling. Door de enorme tijdnood van mijn tegenstander krijg ik een steeds groter wordend plusje en op zet 22 gaat het definitief mis:
22 Tcb1? Fritz geeft +1. Ik speel rustige zetjes (niet eens de beste volgens Fritz), bijvoorbeeld hier 22.. Pe4 23 Dc2 Tb4 24 Pf3 f6. Mijn tegenstander heeft nog 16 zetten tijdnood en even zovele kansen om fouten te maken: 25 Pd2? Pxd2 26 Dxd2 Tfb8 en zwart wint de b-pion, de c-pion of, zoals in de partij, allebei. Op zet 40 gaat hij door zijn vlag in totaal verloren stelling.
4 uit 6 en gedeeld tweede. Met wit 2 keer gewonnen en met zwart 1 keer verloren, 1 keer gewonnen en 2 keer remise. Ik krijg nog 2 keer wit en 1 keer zwart.
De nummer 1 is de tegenstander van mijn derde partij. Hij wint telkens op dezelfde manier: Ongebreideld aanvallen, de tegenstander in tijdnood en/of paniek brengen en profiteren van de dan gemaakte fouten. Dat moet toch een keer fout gaan zou je zeggen….
Wordt vervolgd!
Leen Klein