SVN 1 wint eerste wedstrijd van het seizoen

Nadat het eerste met een schitterend seizoen zich vorig jaar heeft weten te handhaven in de promotieklasse, moet het team ook dit jaar weer flink aan de bak om de punten binnen te halen. De eerste tegenstander was Spijkenisse. Vorig jaar eindigde deze wedstrijd in een 4-4 gelijk spel.

Ook dit jaar was het een spannende strijd. Als eerste was Rob Hoogland (bord 2) klaar. Met een mooi kwaliteits-offer werd de koning van de tegenstander behoorlijk in verlegenheid gebracht. Een aantal accurate zetten later bleek te stelling inderdaad onhoudbaar en werd de partij op de 21e zet beeindigd met mat. Een goed begin van de avond.

De overige uitslagen lieten lang op zich wachten. Rond half tien was er nog weinig duidelijkheid over de uitkomst van de avond. De eerste vier borden leken het wat zwaarder te hebben, maar de tweede helft van het team leek wel meer punten te gaan halen dan de tegenstanders.

Een uur later zag de wereld er echter een stuk minder rooskleurig uit. De goede stellingen leken niet door te zetten en de eerste nederlaag moet helaas worden genoteerd. Arjan Huijzer (bord 7) kwam lastig uit de opening, wist dit lang goed te houden maar moest op een gegeven moment berusten in zetten met een luchtje. De tegenstander wist, ondanks creatieve pogingen van Arjan, hier goed gebruik van te maken en scoorde het eerste punt voor Spijkenisse.

Drie uitslagen kwamen vrij snel achter elkaar binnen. Hans Ranft (bord 5) kreeg al vrij snel een remise aanbod. Hij stond echter overwegend en speelde goed door. Een aantal iets minder accurate zetten gaf de tegenstander de mogelijkheid een toren van Hans in te sluiten. Na overleg werd hier berust in remise. Leon Willemen (bord 1) leed een voor hem zeldzame nederlaag. Een aftrekaanval op de erg lange a1-h8 diagonaal kostte Leon een pion en leverde een lastige stelling op. Even leek het er nog op dat Leon zich er toch weer uit zou weten te wurmen maar zijn tegenstander maakte het zorgvuldig af.
Jeroen Eijgelaar (bord 8) heeft een mooie partij gespeeld. Na een sterke opening wist hij zijn voordeel niet te verzilveren. Het volgende schrijft hij er zelf over.

“Dit resulteerde in de mogelijkheid om een octopus op d6 te posteren, tegen een zwakke loper (of wel een grote pion) achter de paaltjes voor mijn tegenstander. Ik zag echter niet hoe ik verder moest gaan om de winst binnen te hengelen, en liet helaas de stelling in remise verzanden.

Ome Fritz zal wel heel erg boos op mij zijn…”

Met een tussenstand van 2 – 3 zag het er toch even erg penibel uit. Cees had een toreneindspel waarbij zijn tegenstander een vrije randpion had (is dit een sterkte of zwakte?!), Edo leek zijn voordeel niet te verzilveren en alleen Richard leek steeds dichter bij het volle punt te komen.

Gelukkig is Edo Pouwelse (bord 4) weer goed bezig. Komend uit de opening had hij een pion kunnen verliezen. Edo is echter altijd creatief en wist het de tegenstander lastig genoeg te maken dat dit niet gebeurde. Het eindspel dat vervolgens in werd gegaan was in het voordeel van Edo. Met een pion meer en een actieve koning leek het de goede kant op te gaan (of het moest al een theoretisch remise zijn). Zijn tegenstander speelde het echter een lange tijd vrij nauwkeurig waardoor het leek alsof Edo, ondanks twee pionnen voorsprong moest berusten in een half punt. Een enorme meevaller was het dat hij de mogelijkheid kreeg om zijn h-pion (als enig overgebleven pionnetje) toch mocht promoveren. Een vol punt voor Edo!

Richard Zijleman (bord 6) had dezelfde tegenstander als vorig jaar. Uiteraard had Richard die partij  bestudeerd en, ondanks dat de tegenstander wel afweek, kwam Richard in een mooie stelling terecht. Veel druk op de koningsvleugel, wel een licht risico dat het gat erachter zwak kon worden. Dit laatste wist Richard mooi af te dekken waardoor hij zijn aanval door kon zetten. De vooruitgeschoven pionnen werden goed als breekijzer gebruikt waardoor de zwarte koning op de tocht kwam te staan. Met de combinatie van een paar mooie open lijnen en diagonalen wist Richard, ondanks in tijdnood, de partij mooi binnen te halen.

De laatste speler die nog bezig, was Cees Klein (bord 3). Ook hij was iets minder uit de opening gekomen, maar had wel een stelling waar hij mee uit de voeten kwam. Zijn eindspel techniek was echter een stuk beter als die van zijn tegenstander waardoor de 5-3 winst tot stand kwam. Dit is zijn eigen analyse:

Een partij waarin het evenwicht tot in het eindspel aanwezig was. Wit stond ietsje beter in de opening en het middenspel maar zwart wist af te wikkelen naar een klein voordeel in het toreneindspel. Dit kleine voordeel kon mede door de tijdsdruk bij de tegenstander worden omgezet naar een vol punt.

Een schitterende start dus van het nieuwe seizoen. De volgende tegenstander die ons staat te wachten is Charlois Europoort 3.

Leave a Comment