Op 13 maart kon het eerste van Nieuwerkerk afreizen naar de locatie van SO Rotterdam. Doel van de avond was minimaal gelijkspel en bij voorkeur winst om zo 100% zeker te zijn van handhaving in de eerste klasse van de RSB.
Het bereiken van de locatie was op papier nog wat lastig. Zowel de Hoofdweg richting Capelle was afgesloten maar ook een rotonde in de buurt van de speellocatie bleek in onderhoud te zijn waardoor er wat alternatieve routes gebruikt moesten worden. In de praktijk was er geen probleem, alle Nieuwerkerkse auto’s waren prima op tijd aanwezig om het op te nemen tegen SO Rotterdam.
Voor de verandering was de opstelling enigszins door elkaar gegooid. Het mooie aan dit team als captain is dat we sterk in de breedte zijn en een groot gedeelte van de borden kunnen wisselen zonder dat de speelsterkte flink wijzigt. Lambert werd op bord 2 neergezet, zijn partijen hadden tot nu toe vaak de volgende opzet: iets lastiger uit de opening, uitstekend middenspel en dan een kleine verslapping aan het einde (soms omdat hij door moest spelen voor het team). Aangezien je ook goede partijen kan spelen op een hoog bord kon hij het daar proberen.
Zowel het eerste als het laatste nieuws kwam van het bord (6) van Arjan. Zijn tegenstander bleek de locatie niet te kunnen vinden en kwam pas na drie kwartier op de locatie aan. Meer over deze partij aan het einde.
Bernard mocht op het eerste bord aantreden. Met een flinke score mocht hij wat extra uitdaging krijgen. Gelukkig weet hij hier prima mee om te gaan:
Mijn tegenstander opende met Siciliaans. Ik koos voor een rustige opstelling met wat ruimte voordeel. Het is dan wel lastig om door de zwarte verdediging te breken. Na de ontwikkeling overzag mijn tegenstander echter een dreiging van mij en kwam ik duidelijk beter te staan. Een paar zetten later kon er ook nog een kwaliteit opgehaald worden. Dit leidde naar een totaal gewonnen eindspel. Tot mijn schrik zag ik plots mijn loper van het bord verdwijnen. Geluk bij een ongeluk was dat de partij nog steeds gewonnen was. Toen het voordeel opliep tot een toren was de punt definitief binnen
Bernard Evengroen (bord 1)
Een lekker begin van de avond. Helaas bezorgde mijn eigen partij mij flink wat nadenkwerk waardoor ik niet helemaal heb kunnen zien in welke volgorde de punten werden binnengehaald. Bij deze de gok dat Johan (bord 8) als tweede klaar was. Met zwart kwam er een Nimzo op het bord. De zwarte loper kwam via b4, e7 uiteindelijk op de velden rondom de witte koning terecht. Een iets mindere pionnenstructuur op de damevleugel wist Johan gezond te houden. Tijdens de avond gaf hij al aan dat er waarschijnlijk niet meer dan een remise in zat. Gezien de stellingen was het prima hier mee akkoord te gaan en dit werd uiteindelijk ook de uitslag.
Een volgend half punt werd door Richard (bord 7) binnengehaald met een, zoals vaak bij hem, interessant Siciliaan:
Aan bord zeven kwam Richard door de agressieve damezet Df3-g3 in het nadeel. Zes zetten later werd hij gedwongen zijn ingesloten Lh4 te offeren voor twee zwarte pionnen. Mijn enige compensatie bestond uit een gedekte vrijpion op e6. Zwart wist echter het juiste plan te vinden door vele stukken te ruilen. Ik wist wel mijn pionnen op de juiste kleur te zetten en de dames op het bord te houden. Mijn tegenstander begon echter tegen het eind wat onzekerder te spelen. Met een blik op de overige borden adviseerden teamgenoten dat hij geen onnodige risico’s moest nemen. Een remise aanbod kwam met de gedachte deze puntendeling voldoende zou zijn voor een Rotterdamse teamzege. Een aanbod dat ik niet kon weigeren.
Richard Zijleman (bord 7)
Op het bord rechts van mij (4) had Edo een zware dobber aan een tegenstander die, net als Edo, flink in vorm was. Helaas bleek Edo dit keer aan het kortste eind te trekken:
Ik speelde tegen Rotterdam tegen Marius Strijdhorst. We stonden beide bij de eerst 6 van de eerste klasse in het individuele klassement. Ik speelde met de zwarte kleur en kreeg mijn eigen variant c4 b3 loper b2 tegen. Uiteraard wist ik wat het beste was om hiertegen te spelen. Ik kwam lekker in de wedstrijd en stond halverwege voor mijn gevoel best goed en ik won daarbij een pion
Jullie kennen het allemaal wel dat je het gevoel hebt dat je tegenstander een zet doet waar je bijna zeker van weet dat daar niet echt over gedacht was maar die er ineens in zat. Ikzelf zette mijzelf door 2 verkeerde paardzetten behoorlijk vast en ik met toegeven dat mijn tegenstander daarna erg sterk speelde. Ik moest om mijzelf te redden 3 stukken geven voor dame pion. Langzaam glipte deze partij uit mijn handen. Rinus Strijdhorst won verdiend maar dat was toch grotendeels mijn eigen schuld. Gelukkig haalde het team nog de volle winst. Dat maakte het weer goed. Op naar de volgende partij op 2 april.
Edo Pouwelse (bord 4)
Jeroen (bord 5) had een partij die voor een groot gedeelte leek op zijn partij tegen John van Baarle in de vorige ronde. Dit keer zat hij echter achter de witte stukken en probeerde in een loper + paard eindspel zijn tegenstander stukje bij beetje in de problemen te brengen. Helaas bleek deze de problemen steeds weer te kunnen oplossen en zat er niets anders op dan het punt te delen:
In mijn partij wikkelde ik snel maar een gunstig eindspel. Met Activiteit en het buitenspel zetten van een Paard aan de rand, leek ik rustig op weg naar de winst. Uiteindelijk kon ik de winst niet vinden, en liet mijn tegenstander ontsnappen met remise.
Jeroen Eijgelaar (bord 5)
Zoals al eerder gemeld had ik Lambert op bord 2 gezet, dit keer zelfs met zwart. Een blunder in de opening kostte Lambert vrij snel een pion waardoor ik me zorgen maakte of ik Lambert niet een vervelende avond had bezorgd. Gelukkig kan hij gewoon erg goed schaken:
Na de slechte resultaten dit seizoen mocht ik het nu eens op bord 2 proberen. Met de zwarte stukken was het doel om eindelijk weer eens resultaat te halen. Echter verloor ik door een fout in de opening al een pion. Gelukkig speelde de tegenstander niet heel actief en kon ik met mijn lopers, die beide een lange diagonaal bezette, redelijk wat tegenspel creëren. Dit zorgde ervoor dat ik rond zet dertig de pion weer terug kon winnen. De stelling was weer in evenwicht en er was goede hoop op een resultaat. Echter blunder ik enkele zetten later de partij weg en is weer een 0 het resultaat van een avondje schaken.
Lambert Wildemans (bord 2)
Helaas net niet voldoende dus, maar de punten zullen zeker gaan komen. Een jaar op een hoger niveau spelen kan zomaar voor een flinke stap zorgen.
Dit keer had ik mijzelf voor de afwisseling op bord 3 gezet. Met Marc Schroeder trof ik een tegenstander aan waar ik 9 jaar geleden tijdens het Rotterdam open ietwat gelukkig van had gewonnen. In de tussentijd heb ik wel wat bijgeleerd en een iets ander repertoire opgebouwd.
Het voordeel van de opening die ik op het bord kreeg is dat ik normaal gesproken een weliswaar niet grote maar stabiele en gezonde plus met wit krijg. Een nieuw zetje van Marc op zet 11 zorgde ervoor dat hij zich echter iets wist te ontvlechten uit mijn grip. Een aantal goede zetten was noodzakelijk om nog iets te krijgen met wit. Dit lukte gelukkig. Na diverse schermutselingen ontstond een eindspel met beide een dame en twee torens waarbij ik mijn oog had op een geïsoleerd pionnetje van mijn tegenstander.
Mijn koningsstelling was echter iets luchtiger en ik moest met de zet g4 zelfs toevlucht nemen tot een stelling met pionnen op h3, g4, f3 en e3. Dit zou voor voldoende compensatie moeten zorgen. De druk van de klok lijkt tijdens deze partij uiteindelijk voor het verschil te hebben gezorgd. Een aantal iets mindere zetten gaf mij de mogelijkheid om af te ruilen naar een Toren + 3p vs Toren + 2 pionnen eindspel waarbij ook mijn koning iets beter was. De afruil van de toren was de laatste mindere zet die mijn tegenstander de das om deed.
Rob Hoogland (bord 3)
Zoals beloofd is het slotstuk ook voor Arjan. Bij deze zijn verslag van het winnende punt:
Bij de start van de wedstrijd bleek mijn tegenstander nog niet aanwezig te zijn. Vanuit SO Rotterdam werd hierover niets gezegd en ik kreeg de indruk dat ik alleen voor de consumptiebon naar Rotterdam was gekomen. Na ongeveer drie kwartier verscheen toch de verwachte speler die, zo bleek, verstrikt was geraakt in de verschillende omleidingen voor de opgebroken Hoofdweg.
Arjan Huijzer (bord 6)
Het moet gezegd worden dat mijn tegenstander ondanks de beperkte tijd een goede partij speelde. Een gevaarlijk gambiet weigerde ik beleefd, maar op een bepaald moment kwamen er toch dreigingen in de stelling die mijn eigen bedenktijd ook lieten slinken. De problemen bleken oplosbaar en daarna moest ik werken om de partij niet makkelijk remise te laten worden. Mijn inmiddels op increment spelende opponent verdedigde nog enige tijd goed, maar kon dit niet volhouden.
Deze laatste twee punten zorgden ervoor dat de inschatting van Richard zijn tegenstander niet terecht was, we wonnen met 4,5 – 3,5. Een mooie overwinning die er voor zorgt dat we niet alleen veilig zijn maar zelfs nog steeds de tweede plaats bezetten. In de laatste wedstrijd tegen SOF (thuis op 2 April) zullen we in de onderlinge wedstrijd uitmaken wie daadwerkelijk de tweede plek kan opeisen.