SVN 1 – CSV 1

Na de eerste zware ronde tegen Sliedrecht stond op 29 oktober de volgende zwaargewicht in de competitie klaar om het tegen Nieuwerkerk op te nemen. Een derby tegen CSV die veel interessante en scherpe partijen opleverde.

Helaas bleek de eerste wedstrijd al vrij snel niet de goede richting in te gaan. Arjan speelde naar eigen zeggen steeds niet de goede zetten en zag vooral kansen voor de tegenstander. Helaas zitten die avonden er ook tussen, volgende rondes zullen ongetwijfeld meer kansen bieden. Het eerste punt was voor CSV.

Johan was volgens mij als tweede speler klaar (hoewel ik de exacte volgorde iedereen schuldig moet blijven). Met zwart had hij dit keer een iets mindere stelling te pakken. Tegen het einde van de wedstrijd leek het er bij mij op dat er een eindspel op het bord was gekomen waarbij Johan een iets mindere pionnenstructuur had. Gelukkig hoeft dit natuurlijk helemaal niet verloren te zijn. Na overleg bood Johan remise aan. Dit werd door de tegenstander aanvaard en kon Johan een nette remise aan het totaal toevoegen.

Op bord 7 kon Theo voor het eerst dit seizoen achter de borden van Nieuwerkerk kruipen. Het resultaat was helaas niet wat hij hoopte.

Ik kreeg in het KoningsIndisch de vierpionnen aanval te bestrijden.Vorig seizoen leverde dat tegen een 1900 speler remise op.Dit keer koos ik voor een andere variant waarmee ik licht in het nadeel kwam.Afruil van de verkeerde toren verslechterde mijn positie nog verder.Ik gebruikte ook nog veel bedenktijd.Dit leidde weer tot stukverlies tegen twee pionnen.In hevige tijdnood liet ik tenslotte mat in vier zetten toe.
Een teleurstellend resultaat dus.Hopelijk bak ik er volgende ronde meer van.

Theo Huijzer – bord 7

Hoewel op dit moment de score er niet echt geweldig uitzag, waren de partijen die allemaal bezig waren erg interessant. Op vrijwel alle borden werd er erg scherp gespeeld wat voor de toeschouwers in ieder geval leuke puzzels opleverde.
Edo had relatief nog een rustige partij, maar zijn tegenstander probeerde er wel het een en ander van te maken:

Ik startte tegen Roel Trimp, de bord 3 speler van Capelle a/d IJssel. Ik speelde met de zwarte stukken tegen deze 2000 plus speler. Ik had al eens eerder tegen hem gespeeld en verloren. De partij startte met 1. d4 d5 2.c4. Ik sloeg deze keer niet en speelde rustig mijn eigen partij. Roel probeerde wat grip te krijgen op mijn koningsvleugel maar ik kon alles rustig beantwoorden. Niemand kreeg voordeel in deze partij en we maakten er remise van.  Na even gekeken te hebben bleek dat eigenlijk niemand meer recht had ik meer dan remise. Ik zat al niet lekker in mijn vel en was zeer tevreden met deze remise. Ik hoorde later dat we net 4.5-3.5 verloren hadden. Jammer volgende keer beter.

Edo Pouwelse – bord 3

Bij Richard kwam een opening op het bord die we hem meestal wel kunnen toevertrouwen (zowel als wit als zwart). Het resultaat werd uiteindelijk een remise:

Achter de witte stukken kwam ik met voordeel uit de opening, omdat mijn tegenstander kostbare tijd verloor met een dame uitval die enige zetten later weer onverrichterzake terug moest. We staken daarna in een complex middenspel veel tijd om het juiste plan te vinden. Dat bleek voor beide spelers te ingewikkeld als we Ome Fritz erop loslaten. Op zet 24 durfde ik het niet aan de koningsvleugel open te breken, wat achteraf toch het juiste plan van aanpak zou zijn geweest. Na het dichtschuiven van de rechtervleugel bleek op de andere zijde van het bord de balans redelijk in evenwicht te zijn. Met nog minder dan vijf minuten op beide klokken werd op zet 31 tot remise besloten.

Richard Zijleman – bord 6

Bernard is één van onze wildcards binnen het team. Hoewel hij uiteraard al bij de sterkste van de vereniging hoort (zijn resultaten vorig jaar spreken boekdelen), zie je hem toch steeds weer betere partijen spelen en met regelmaat ook de, nog, grotere jongens aan het spit rijgen:

In de voor mij eerste partij van het externe seizoen, mocht ik aan het tweede bord aantreden. Mijn tegenstander speelde een Siciliaanse variant met relatief veel pionnen op wit. Daarom wilde ik door veel zwarte velden in het centrum te bezetten, het overwicht te krijgen. Daarvoor vond ik het nodig om twee pionnen op zwarte velden te zetten (f4 en e5), waardoor juist mijn witveldige loper veel velden kreeg.

In de fase die volgde kregen meer stukken ruimte. De f- en b-lijn gingen open, waardoor de zwarte koning moeilijk een veilige haven kon vinden. De aanval die ik op kon zetten sloeg door naar de uiteindelijke winst. Precies rekenwerk was vereist, al was het onmogelijk om alles te zien. Toen de pionnen bij de koning weggeslagen waren en ik materiaal won, gaf mijn tegenstander op. 

Vanuit dit diagram speelde ik mijn paard 2 zetten terug naar g3, op zoek naar f6. Meest voor de hand liggend is 23. Pe4. Helaas niet mogelijk door het vervelende 23. … Pxc3. Ik heb dan verschillende opties, maar verlies altijd een pion. Erger dan dat is dat ook mijn aanvallende stukken worden geruild. Gelukkig vond ik 23. Ph5. Ik vond het eerst lastig om uit te rekenen de aanval na 23. … gxh5 24. Dxh5 f5 wel doorslaat. Maar 24. Lxh7 gaat nog directer uit. In de partij volgde 23. Ph5 Pb4 24. Txb4 (mijn beide lopers zijn afzonderlijk sterker dan de toren op b1.) axb4 25. Dd2 (de aanval wordt voortgezet over de zwarte velden).

Bernard Evengroen – bord 2

Op bord acht mocht Han aantreden. Lang leek dit een hoopvol bord voor Nieuwerkerk. Zoals echter te lezen is was helaas een mooi half punt het eindresultaat:

Met wit van start is best lastig: je hebt een halve zet voorsprong, een voorsprong, die in no time verdampt is… en toch is het het proberen waard.
Via een Pirc belanden wij in een systeem met een goede centrumpositie van wit tegenover een dubbelfianchetto van zwart. Mijn derde zet c3 na d4,g6 en e4,Lg7 betekende “uit het boek”! Volgens mij een record. In de overgang naar het middenspel werd zwart actief op de damevleugel en wit had  de meest stukken zo in het centrum staan, dat ze met één zet mee konden doen aan een aanval op de koningsvleugel. Leek me een goed plan…. Op zet 19 probeerde ik een doorstoot op de verkeerde lijn, g4 opgespeeld i.p.v. f5 ,waardoor mijn aanval verzandde en mijn voorsprong verdampte.
Op zet 28 gaf ik, “volgens Komodo”,  mijn voordeel weg. Toen waren de rollen bijna omgedraaid.
Na de onvermijdelijke ruilpartijen, begon het op zet 44 op herhaling van zetten te lijken en, aangezien ik geen winstweg meer zag en ik nog 8 minuten en mijn tegenstander nog 2 minuten over had, vroeg ik de captain of ik remise mocht aanbieden, dat mocht en mijn remisevoorstel werd in dank aangenomen. Achteraf denk ik, ik had de tijdnood van mijn tegenstander moeten benutten door te compliceren, daar staat tegenover, dat die 8 minuten van mij ook binnen de kortste keren tot 2 gereduceerd zijn en dan heb ik mijn eigen graf gegraven. Dus dan maar beter een half ei dan een lege dop na een avond hard werken!

Han Everaars – bord 8

Hoewel de precieze volgorde van de afloop van de partijen mij niet helemaal duidelijk was, kan ik wel weer zeggen dat ik als laatste bezig was. Paul Schrama was mijn tegenstander en zei na afloop dat ook hij vaak lang bezig was. Met een zware tegenstander als Paul en de zwarte stukken tekende ik vooraf voor een remise. Op zet 2 wist hij mij echter al uit mijn theorie te halen. Via een damegambiet waarbij ik pas erg laat op c4 sloeg met snel daar achteraan c5 dacht ik naar een stelling toe te spelen die weliswaar iets passief was maar wel veilig. Een klein plan van Paul voorkwam echter dat ik mijn stelling kon voltooien.

Gelukkig maakt iedereen wel tijdens zijn partij. Een gemiste kans van Paul, gaf mij de mogelijkheid om veel stukken af te ruilen en terecht te komen in een eindspel met beide een Dame, loper, paard en 6 pionnen. De dames wist ik er vlot af te krijgen waardoor mijn verdedigingswerk eenvoudiger werd. Een aantal, naar mijn idee, nauwkeurige zetten later wist ik de pionnen op de dame-vleugel af te laten ruilen en werd remise afgesproken.

Leave a Comment