Op 17 februari was het aan het eerste om te laten zien of het dit seizoen een gevecht tegen degradatie of een comfortabele middenmoot zou gaan worden. De wedstrijd tegen SOF/DZP werd in het verre Sommelsdijk gespeeld tegen de op dat moment laatst geklasseerde team.
Om niet al te voorspelbaar te zijn zie ik ook bij de andere teams dat het gehussel met de spelers begonnen is. Ook wij deden daarin mee en speelde niet in de gebruikelijke volgorde. Onze tegenstander bleek echter ook vrij willekeurig te zijn opgesteld met hun nr’s 1 t/m 3 (op rating) op de borden 1, 4 en 8.
Zelf (bord 3) heb ik vrij veel van de openingen van alle spelers kunnen zien. Mijn tegenstander wil blijkbaar nog wel eens in de opening een steekje laten vallen en had daar vandaag geen zin in. Het gevolg: een goede, solide opening alleen wel een achterstand van meer dan 50 minuten op de klok uit de opening. Aangezien het een solide dame-gambiet geweigerd was, kon ik voorkomen dat de stelling vereenvoudigde en er steeds een klein beetje druk op houden. Ook mijn tegenstander bleek dit, logischerwijs, niet continue vol te kunnen houden. Aan het einde van de avond kwamen de beslissende mindere zetten en kon ik een vol punt binnenhalen.