Voor de start van de externe competitie wisten we dat het een zwaar seizoen zou worden in klasse 2D. Van de acht teams zouden er door versterkte degradatie maar liefst drie teams degraderen naar de derde klasse. Daarbij opgeteld dat er twee teams met minimaal 150 ratingpunten meer boven de anderen uitstak, weet je dat er niet al teveel missers gemaakt mochten worden tegen de overige teams. Natuurlijk gebeurde dat wel en was het tot de laatste wedstrijd spannend welke teams zich zouden handhaven en welke zouden degraderen.
Voor de laatste wedstrijd hadden we op zich wel de beste papieren om een jaar langer te bivakkeren in de tweede klasse. Met 4-4 zouden we door zijn, maar bij verlies waren we weer afhankelijk van de andere teams. Het tweede team van HZP Schiedam had echter wel een licht overwicht in gemiddelde rating. Dus ondanks de statistieken wilden we het wel in eigen hand houden en was het op zich geen eenvoudige klus.
Als team vonden we dat de Han en Ben in het zonnetje gezet moesten worden, aangezien zij alle wedstrijden het vervoer voor hun rekening hadden genomen. Persoonlijk vind ik dat juist dat aspect meestal ondergewaardeerd wordt of als normaal wordt ervaren, dus bij deze nogmaals onze dank. Natuurlijk was dit ook een incentive om met twee punten huiswaarts te keren. Dat het uiteindelijk 1,5 werd stemde mij uiteraard tevreden.
De wedstrijd daarentegen verliep zeker niet vlekkeloos. Juist topscoorder Wilfried ontbrak door andere verplichtingen en daarom moesten we starten met een reservespeler. Anders dan de uitslag doet vermoeden hadden we wel snel twee punten te pakken via Hans en de voortreffelijke ingevallen Joost die met een mobiel pionnencentrum de hele stelling binnen een uur had opgerold, maar was het daarna alleszins dubieus of we met minimaal een gelijkspel thuis zouden komen.
Tjerk kwam goed uit de opening maar na een wat minder middenspel kwam hij slechter te staan. Leo verkeek zich in de opening, kwam een pion achter en moest de hele avond keepen. Han, Willem en Ben stonden redelijk, terwijl Jelle straal verloren stond. Uiteraard zou er later op de avond nog een schwindel plaatsvinden waarmee hij de partij won en met 5,5 uit 7 medetopscoorder werd van het team. Ben daarentegen verloor het initiatief en een stuk, maar kon zich nog wel terugvechten naar remise. Ook Tjerk en Leo mochten in hun handen knijpen met de remise die ze kregen aangeboden. Ergens tussendoor scoorde Willem de felbegeerde 4-4 die aan alle onzekerheid een einde maakte en kwam Han zonder kleerscheuren door een paardoffer heen en maakt het keurig af.
2-6
Het seizoen zit erop. Het was er weer eentje met ups-and-downs, maar uiteindelijk hebben we met z’n allen een prachtige prestatie neergezet en de doelstelling bereikt.
Vanuit de regisseursstoel: “bedankt!”
Leo van der Haven