Het Tweede team handhaaft zich in de tweede klasse

Sluw plan van teamleider betaalt zich uit

Het was twee weken voor de wedstrijd dat de teamcaptain Han Everaars al zat te broeden op een manier om met het tweede degradatie te voorkomen. Zelf liep ik die avond van mijn auto naar het clubgebouw en zag Han in onderhandeling met Wilfried.

Hij gaat hem vragen in te vallen om zo de opstelling te versterken was mijn gedachten en plotseling besefte ik dat ook ik speelgerechtigd zou zijn. Daarom schoot ik Han aan en vroeg of hij mij ook kon gebruiken, maar dan wel in overleg met de vaste spelers vroeg ik daarbij.

Han zei dat hij daar graag gebruik van zou maken en dat hij zou terugkoppelen naar de spelers, lijfsbehoud was echter belangrijk naar zijn mening dus hij ging ermee aan de slag.

Uiteindelijk trommelde Han nog wat sterke speelgerechtigde spelers op en offerde hij zelfs zichzelf op voor de goede zaak.

 

We konden dus met een behoorlijk sterk team aantreden. Nog voor de wedstrijd zag ik dat Willem van der Wel redelijk gespannen was, Leen op het laatste moment was gevraagd en ik zelf er ook niet helemaal gerust op was. Ik moest tegen een speler die 5,5 uit 6 had gehaald en mijn vorige invalbeurt bij het eerste was geen succes geweest. Dat mocht toch geen tweede keer gebeuren.

Van te voren had ik de opvatting dat er op de eerste 4 borden veel tegenstand zou zijn en dat we het op de onderste borden moesten halen. Achteraf bleek Ridderkerk echter met een tactische opstelling te spelen. Bord 2 en 3 werden min of meer opgeofferd.

Dat bleek ook wel, Jelle had op 3 zijn tegenstander al snel te grazen genomen. Zelf kon ik niet veel later het 2e Nieuwerkerkse punt laten bijschrijven. Mijn tegenstander bleek toch vooral een trukendoos speler te zijn. De trucjes eruit halen en het punt binnenhalen…was niet erg moeilijk. Wilfried tikte zijn tegenstander ook vrij gemakkelijk van het bord waardoor er een lekkere 3-0 op het bord stond als tussenstand.

De overige borden stonden er ook florissant tot gelijk voor. Eigenlijk kon het niet mis gaan. Het voortijdig vertrek van de 3 verliezende spelers wees erop dat ook zij niet echt meer in een gunstige afloop geloofden.

Leo stond ook prima, leek de buit binnen te halen ook al maakte hij het nog een beetje spannend door de traditionele tijdnood aan te roepen. Die ongerustheid was hem overigens niet af te lezen en beheerst pakte hij het volle punt op overtuigende wijze.

Dat was het moment waarop eerst Willen en vervolgens Ben hun tegenstanders remise aanboden in beiden een ietwat betere stelling. Tactisch briljant, zet de druk er maar op. De tegenstanders wezen het remiseaanbod niet af maar hapten ook nog niet toe. Eerste de uitslag van bord 7 en 8 afwachten want in theorie kon er nog gelijkgespeeld worden.

Voor Willem en Ben betekende dit dus in ieder geval behoorlijke tijdwinst.

Bord 8, Theo stond de hele avond al prima en hij leek er alleen lang over te doen omdat hij er ten volle van wilde genieten. Uiteindelijk pakte hij het volle punt met prachtig spel waardoor de Nestor van de vereniging lijfsbehoud in de 2e klasse had bewerkstelligd.

Meteen na dit resultaat werden de remise aanbiedingen geaccepteerd waardoor de tussenstand 6-1 werd.

In de tussentijd had ook Leen een winnende stelling bereikt. Hij deed er iets langer over dan de rest om zo’n stand te bereiken maar vervolgens maakte hij het vol overtuiging af.

Met een 7-1 uitslag heeft het tweede zich weten te handhaven. Misschien waren de “invallers” niet eens nodig. De vaste spelers hebben ook maximaal gescoord.

Zelf vond ik het erg leuk om mee te mogen doen. Misschien volgend jaar als basisspeler? 

Leave a Comment