Vooruitlopend daarop werd op dinsdag 22 januari de wedstrijd aan bord 4 door Ben gespeeld. Dit werd een lange gelijk opgaande strijd. Ben schrijft daar zelf het volgende over:
De eerste partij in de match van het tweede team tegen Pascal 1 werd een week vooruit gespeeld.
Het genoegen van het spelen van de eerste RSB-partij op de nieuwe locatie kwam mij toe; bord 4 tegen de sterke Kees Brinkman. Kees staat in ratingpunten ruim voor. (rating 1463-1790)
Op het bord komt de doorschuifvariant van het Frans. Mijn Ld3 op de zesde zet wordt doorzien. Het spel ontwikkelt zich neutraal.
Ik krijg rond de 15e zet enige ruimte. Zwart moet met e-pion een stuk terugslaan en krijgt een dubbelpion op de f-lijn. Mijn h-pion stoomt op naar de 6e lijn.
Zwart verdedigt secuur en opent de aanval op de a- en b-pion. Na afruil van de Dames en pionwinst voor zwart ligt het initiatief verder bij zwart. De druk wordt groter en groter. Na 53 zetten is er geen houden meer aan. Kees wint.
Helaas zal ons team een week later met een 0-1 achterstand de strijd aan moeten gaan.
Aan bord 1 treffen we Theo Huijzer aan.
In een Konings-indische partij mocht ik mij met zwart verdedigen tegen de 4 pionnenaanval, die ik nog nooit in mijn leven had tegengespeeld. Onbekend terrein dus. Het kostte weer veel tijd, maar volgens Fritz 16 heb ik tot in het eindspel de juiste zetten gevonden. In de eindfase deed ik een paar iets mindere zetten, maar mijn tegenstander maakte daar geen gebruik van. Na ruil van de laatste toren ontstond een eindspel met elk vier pionnen en een loper van verschillende kleur. De stelling was potremise. Met dit resultaat tegen een sterke speler mocht ik zeer tevreden zijn.
(rating: 1655-1921)
Bord 2 Han wit (geweigerd damegambiet) 29-I-2019 – Pascal 1
Wit verrijkt de openingstheorie met een nieuwe zet 7, die niet zo geweldig uitpakt: resultaat is een vrij onaantastbare zwarte pion op e4, die behoorlijk irritant is.
(rating 1656-1912)
Na 20 zetten ongeveer gelijk spel en dus tijd voor actie: een ondoordachte zet kost, na een een-tweetje een hele pion en indirect nog een tweede… Kortom na 30 zetten sta ik voor de taak om twee pionnen terug te winnen of op te geven; een lichtpuntje is, dat Mat achter de paaltjes er nog in zit.
Tegenpartij staat riant: 5 tegen 4 pionnen op de koningsvleugel en bovendien een vrije b-pion en vindt het niet nodig om een luchtgaatje voor de koning te maken integendeel hij gaat voor promotie van de b-pion. Dat kost eerst een pion op f5 en vervolgens de vrije b-pion! Dat is het moment om remise aan te bieden!
Tegenstander, gedesillusioneerd, neemt dat aan. ”
Aan bord 3 Jurian
Ik mocht op bord 3 aantreden. Na een lange afwezigheid, en dus zonder ritme, leek het me op een of andere manier een goed idee om ook nog eens een onbekende opening te spelen. Ik probeerde het Hollands, helaas werd ik in de opening al flink weggedrukt en kon ik me niet lekker ontwikkelen. Dit resulteerde in het feit dat ik vrijwel geen plan kon maken. Dit omdat ik ook slechts weinige mogelijke zetten had waarbij ik niet direct iets weg zou geven. De zetten die ik kon spelen zonder materiaalverlies waren helaas ook zwakke zetten die mijn stelling steeds meer verzwakte. Uiteindelijk kwam het zover dat ik kon kiezen of dameverlies of mat. Ik koos geen van beide opties, maar ging voor opgave. Een verdiende 0 dus.
(rating 1600-1863)
Aan bord 5 Willem
Ik speelde met zwart aan bord 5 tegen Cees van Meerkerk. Op D4 speelde ik Pf3 en later gevolgd door g6 en Lg7. Zwart krijgt daardoor weliswaar een degelijke maar ook gedwongen stelling en wit heeft ruimte.
(rating 1596-1767)
Lange tijd was de stelling op het bord in evenwicht maar het is voor zwart lastig om de juiste zetten te vinden en tegenspel te verkrijgen terwijl wit een scala aan mogelijkheden heeft om de stukken op de juiste plek te krijgen. Ik heb het lang volgehouden maar helaas een 0 was mijn loon na hard werken.
Aan bord 6 vinden we Joost. Hij speelde tegen Robin Bos. Joost kon reeds om kwart over negen de witte vlag hijsen. Na 24 zetten was er geen houden meer aan. Rating 1475-1747.
Aan bord 7 Hans.
Ik moest het opnemen tegen Hans van Beukel. De opening kwam ik met zwart goed uit. Dit gaf hoop. Mijn pionnen vormden een lange degelijke diagonaal op het bord met 2 sterke lopers. Na afruil van de lopers was de angel echter uit de partij gehaald en werd na 26 zetten remise overeengekomen.
(rating 1443 – 1718)
Aan bord 8 onze trouwe invaller Cees Verschoor. Ook deze keer is de zetel achter bord 8 voor Cees Verschoor vrijgehouden. Cees mag aantreden tegen de heer Pattinama die volgens het briefje van Hans Dijkers een iets betere rating heeft. Een slordige 400 punten. (Rating 1266-1680). Moeten we niet ook het handgeschreven lijstje van Hans inlijsten? Het kan tenminste per opbod worden verkocht? Goed voor de clubkas. Over de strijd zelve. Cees is voor de verandering gestart met e4 gevolgd door f4. Het is een heerlijk open gevecht, waarbij Cees niet door het ijs zakt. Tegen de klok van 22.30 uur is het helaas niet meer te houden – kwestie van een pionnetje – en geeft hij op. Het is een feest om in de PWA te schaken en te worden verwend door Ben en Joost.
Als men de resultaten optelt komt de einduitslag op 1,5-6,5 in het voordeel van Pascal uit. Gezien het onderlinge ratingverschil (variërend van 414 tot 171 punten alleen maar in het voordeel van Pascal 1) is dit geen schande. De verwachting is dan ook, dat Pascal aan het einde van dit schaakseizoen weer zal terugkeren naar de 1e klasse. Op donderdag 21 februari wacht de volgende uitwedstrijd tegen Hoeksche Waard. Wellicht kunnen wij dan onze eerste matchpunt(-en) scoren. Hard nodig als we kans willen maken op behoud in de 2e klasse.