Vrijdag 12 april jl. speelden wij de uitwedstrijd tegen Barendrecht.
Jurian Wildemans meldde zich ziek af maar gelukkig was Harry Laan bereidt om in te vallen. De tweede invaller was Joost Molenaar omdat Cees Verschoor momenteel in Suriname verblijft.
In deze klasse degraderen 3 teams en wat de uitslag ook zou zijn degradatie was niet te ontkomen. Maar wij zouden strijden om in ieder geval geen laatste in deze klasse te worden en…dat is gelukt… wij hebben gestreden als leeuwen en de winst was ons deel.
Theo Huijzer speelde met wit aan bord 1 tegen René Jansen
Ik kreeg met wit de Hollandse verdediging te bestrijden. Het werd de klassieke variant met Blackburne aanval (A91). Het initiatief was volgens Fritz 16 gedurende de gehele partij voor mij, maar het kostte me weer veel tijd.
Na 31 zetten had ik nog minder dan 5 minuten op de klok. Gelukkig was Han Everaars al klaar met zijn partij en nam hij zoals wel vaker voor mij het noteren van de zetten voor zijn rekening.
Na 3 mindere zetten van zwart stond ik na 41 zetten duidelijk op winst. Een pionoffer of was het pionverlies op zet 47 deed mijn voordeel wat slinken. Met zet 48 in tijdnood gaf ik het voordeel geheel weg en vond oom Fritz dat de partij weer totaal in balans was.
Toen zwart op zet 49 te vroeg zijn vrijpion opspeelde verloor hij pardoes zijn loper. Met 45 seconden op de klok moest ik de vis nog wel even op het droge krijgen. Een pion weggeven op zet 54 kostte me de helft van mijn voordeel, maar kon gelukkig geen kwaad. Op zet 60 zag ik mat in 13 over het hoofd. Kan gebeuren met snelschaken. Na mijn 66ste zet vond zwart het wel genoeg.
Mijn eerste winstpartij dit seizoen betekende tot grote vreugde van de teamleden tevens de eerste matchwinst in de competitie en konden we daarmee de laatste plaats in de poule verlaten. Aan degradatie naar de 3de klasse was helaas niet te ontkomen.
Het was zwaar aan het eerste bord maar de teamsfeer was geweldig!
Aan bord 2 speelde Han Everaars met zwart tegen René Verschoor
Een niet geheel geslaagde mix van Konings-Indisch/Slavisch/Dame-Indisch leverde mij een wat gedrongen stelling op. Na 18 zetten begon wit de torens op de c-lijn te verdubbelen. Dat werd mij te gevaarlijk en dus besloot ik de torens en de dames af te ruilen.
Ik had wel berekend, dat wit er niet zonder offers doorheen zou komen en aldus geschiedde. Na 38 zetten zat de zaak compleet vast. Wie dan de boel openbreekt loopt een grote kans te verliezen. Daarom in overleg met de captain tot een remiseaanbod besloten. Dit werd blijmoedig geaccepteerd.
Willem van der Wel speelde aan bord 3 met wit tegen Stanley Brabers.
Het werd een Siciliaanse partij met wisselende kansen. Ik kreeg een remiseaanbod op een moment dat het 3-3 was. Ik wierp een blik op het bord van Theo en zag dat hij wellicht een gewonnen stelling had, wat ik niet zag was dat hij nauwelijks nog tijd had, dus aanvaardde ik het remiseaanbod… gelukkig…gelukkig Theo won toch nog.
Aan bord 4 speelde Robert Valk tegen Rutger Smit.
Het was een enerverende, zenuwslopende partij, een partij zoals wij dat van Robert gewend zijn. Op een gegeven moment stond Robert veel materiaal achter maar zijn stukken stonden allemaal goed en hij had veel dreigingen weten in te bouwen.
Uiteindelijk raakte zijn tegenstander volledig de weg kwijt en liet zich zelfs mat zetten.
Prachtige partij.
Aan bord 5 Ben Balm tegen Han Pijpers
We openden in het Spaans. In de 3e zet verdedigde Han met het voor mij onbekende g6 (Smyslov).
Naderhand bleek dat ik op de 7e zet al uit de theorie was. Wat volgde was een interessante en stabiele partij.
Remise was een uiteindelijk het logische gevolg.
Aan bord 6 speelde Hans Dijkers met zwart tegen Tom Godthelp
Voor de verandering mocht ik dit keer plaats nemen achter bord 6. Deze verandering bracht helaas geen geluk. Bij de 15e zet dacht ik een tactisch sterke zet van mijn tegenstander te hebben ontkracht, maar helaas had ik hierdoor mijn koning gepend met als gevolg dat ik zowel een licht stuk als pion achter kwam te staan. Door niets af te ruilen kon ik de partij lang rekken, maar zoals reeds was te verwachten kon ik de witte vlag hijsen. Jammer.
Bord 7 Joost Molenaar tegen Coen Dortmond
Ik mocht op bord 7 met wit spelen en kreeg met c5 een Siciliaan tegen. En als ik ergens een hekel aan heb…….
Maar goed, ik probeerde met wit op de koningsvleugel actief te ontwikkelen, maar mijn tegenstander zette alles muurvast, en de stukken konden geen kant op. Ook zijn stukken dus niet.
Dan de acties maar op de andere vleugel proberen, maar ook daar werd alles, door ons beiden, vastgezet. Om 5 minuten voor tien was er nog niets geslagen; zelfs geen pionnetje. Mijn tegenstander zag verder geen mogelijkheden (wie breekt, verliest!) en bood remise aan. Na overleg met de teamcaptain remise geaccepteerd. Halfje binnen.
Harry Laan speelde met wit aan bord 8 tegen Adri Jumelet
Mijn tegenstander opende met d4 en ik antwoordde met d5. 1.d4-d5; 2.c4-Pf6; 3.pf3-e6; 4.pc3-lb4; 5.cxd5-exd5; 6.lg5-c6; 7.e3-lxpc3; 8.bxlc3-0-0 9.ld3-pd7; 10.0-0-De8; 11.Dc2-b6 etc.
Om de druk in het centrum te vermijden besloot ik op de zevende set mijn zwarte loper in te ruilen met het paard op c3, achteraf een slecht besluit, want in de loop van het spel verloor ik een pion en kort daarna nog een, zaak was dus voor mij om geen derde pion te verliezen. Maar na ruil van beide torens kon ik niet verhinderen om nog een pion te verliezen en verkeerde toen in een penibel situatie, maar gelukkig zag ik toen dat zijn paard op d7 niet gedekt stond en kon met schaak op d1 met mijn dame het paard nemen.
Na dame ruil hadden we een eindspel waarbij mijn tegenstander met drie pionnen meer tegen een paard van mij, gelukkig voor mij dat hij een dubbel pion had. Om met mijn paard op pion jacht te gaan was riskant, dus na herhaling van zetten besloten we tot remise, al met al een zwaar en vermoeiende partij voor me, was toch zeer tevreden vooral met onze uiteindelijke overwinning.
Het is jammer, het tweede team is gedegradeerd en dat was niet nodig.
Indien wij alle ronden hadden gespeeld zoals in de laatste dan hadden wij ons zeker gehandhaafd.
Volgend jaar gaan wij er weer tegenaan en ik spreek de wens uit dat alle spelers ook het volgend seizoen “acte de présence” zullen geven.
Willem van de Wel