Afgelopen dinsdag was het eerste team van Erasmus op bezoek in Nieuwerkerk. Dit team is samen met CSV en Sliedrecht de top van de eerste klasse en had tot nu toe alle wedstrijden vrij overtuigend gewonnen. Hun sterke punt: geen verval op de borden. Helaas moesten wij ook winnend interim captain Richard missen aangezien hij dit keer op vakantie was.
De verwachting kwam ook redelijk uit. De wedstrijd werd verloren met 6-2, maar wel met veel spannende partijen waar we net een klein beetje te kort kwamen. Als eerste was Edo (bord 3) klaar, met zwart kwam hij flink onder druk te staan. Een penning op zijn c6 paard kon uiteindelijk worden omgezet in het winnen van het stuk. Ook in de analyse werden nog veel opties bekeken maar de stelling van wit was tegelijkertijd zo solide dat geen enkele truc meer hielp.
Theo Huijzer (bord 6) leek lange tijd voor een mooie uitslag te zorgen. Helaas viel ook dit de verkeerde kant op:
In een Konings Indische aanval Barcza systeem dacht ik met wit lange tijd dat ik beter stond.Het kostte me wel weer veel tijd om een pion te winnen Toen zwart een loper offerde tegen een centrumpion van mij had ik nog steeds het gevoel ondanks de vele dreigingen van zwart een punt te gaan scoren.In tijdnood kreeg ik de koude douche.Mijn vier lichte stukken (toren, loper en twee paarden) bleken niet goed samen te werken, terwijl daar tegenover het paard en de twee torens van zwart als vanzelf een mataanval vlochten.Thuis gekomen bewees oom Fritz het gelijk van mijn tegenstander. Meer dan licht voordeel heb ik nooit gehad.Mijn tegenstander heeft dus niet voor niets 300 ratingpunten meer. Hij had dieper en sneller gerekend dan ik.
Theo Huijzer
Arjan (bord 4) leek eerst goed uit de opening te komen, maar zoals hij zelf aangaf was dit niet het geval. Dit kostte uiteindelijk een kwaliteit en daarna heeft de tegenstander het netjes afgemaakt.
Johan speelde op bord 5 tegen een ervaren speler. Al vanaf het begin van de avond zag het er naar uit dat dit een lange partij zou kunnen worden. Johan stond solide maar met vrij weinig ruimte. Op het moment dat het ruimtegebrek teveel leek te worden gaf Johan een pionnetje voor tegenspel. Zijn tegenstander was het hier echter niet mee eens en wist ook het initiatief over te nemen of te behouden. Uiteindelijk zou een tweede pion vallen en de extra pionnen door te lopen.
Tom (bord 7) speelde een bizarre partij. Uit de opening leek hij volledig overlopen te worden. g6 viel en zijn koning stond volledig open op de koningsvleugel. Tijdens de avond hoorde ik echter van Johan dat Tom zou winnen omdat hij een stuk voor stond. Dit was ook het geval alleen helaas niet tot het einde van de avond. De partij ging uiteindelijk verloren maar de analyse achteraf liet vele varianten zien waar de stelling alle kanten op ging .
Gelukkig vielen er ook (halve)punten in de richting van SVN. Het eerste halfje werd binnengehaald door Bernard (bord 2). In een Siciliaan leek hij vrij sterk uit de opening te komen maar zijn tegenstander verdedigde goed. Uiteindelijk raakte Bernard hierdoor een pion kwijt en moest vechten voor het halfje. Gelukkig is dit wel aan hem besteed en kon uiteindelijk de vrede worden getekend.
Het andere halfje werd binnengehaald op het achtste bord door Han. Net als bij de andere borden 6 & 7 was hier het ratingverschil bijna 300 punten. Maar vastberadenheid loont!
Met wit in de aanval; 1. d4, Pf6 2. Pf3, e6 3. Lg5, c5 4. e4, (uit de boeken!), Le7 de zwarte lopers gingen van het bord en met een witte pion op d6 had zwart het heel lastig om tot ontwikkeling te komen. Niettemin was het voor mij ook lastig om d6 niet meteen te verliezen.Na de nodige schermutselingen was zwart op zet 18 zover, dat de nadelen van de opening gecompenseerd werden met de verovering van een gezonde centrumpion. Toen ik ook nog mijn vrijpion dreigde te verliezen, dacht ik serieus aan opgeven. (Zwart zou twee verbonden vrijpionnen extra hebben!) Toch nog maar even doorgespeeld en zwart riskeerde niets vermoedend een pionnendoorbraak met mijn laatste twee pionnen. Daardoor veranderde de stand zo, dat wij met allebei een dame en verder heel weinig hout op het bord remise overeenkwamen.
Han Everaars
Zoals gebruikelijk was ik (bord 1) weer als een van de laatste bezig. Mijn tegenstander speelde, net als ik in de bekerwedstrijd tegen kreeg, een Maroczy. Dit zijn voor mij gelukkig vertrouwde stellingen en ik merkte al vrij snel dat mijn tegenstander niet de meest kritieke varianten gebruikte. Het pakken van veel ruimte (b4 & c5) bleek iets teveel van het goede. Dit kostte een pion en een paar kleine onnauwkeurigheden die ik kon afdwingen door hem veel opties te geven leverde nog een pion op. Ondanks dat we afruilde naar een ongelijk lopereindspel blijkt 4 tegen 2 pionnen in de praktijk niet te verdedigen te zijn. Ook de computer lijkt mij gelijk te geven in de aanpak. Een vol punt kon op zet 71 worden bijgeschreven.
We hebben nu de zwaarste jongens gehad uit de competitie. De volgende avonden zullen laten zien waar we ons uiteindelijk op de ranglijst kunnen vinden.