Thriller in laatste RSB-ronde SVN 1

Na zes speelronden stond in klasse 1B van de Rotterdamse Schaakbond al vast dat SG Overschie kampioen zou worden. Zij bleken ongenaakbaar en wonnen ook hun laatste ronde. Onderin was het echter nog zeer spannend. Weliswaar kon het Schiedamse HZP degradatie niet meer ontlopen, maar er kwamen maar liefst vier achttallen in aanmerking om de Schiedammers vergezellen naar de tweede klasse volgend seizoen. Maassluis had  na zes ronden drie matchpunten maar hadden wel nog een wedstrijd tegoed tegen het nog puntloze HZP. De andere verenigingen met degradatienood hadden vijf matchpunten. Dat waren Moerkapelle, Pascal en onze SV Nieuwerkerk. Door de recente nederlaag tegen Maassluis was ons klassebehoud nog niet veilig gesteld.

Ruim voor aanvang van de laatste speelronde kregen we van Sliedrecht het verzoek op 11 mei vooruit te komen spelen, omdat zij op de geplande donderdag 25 mei de eerste ronde van het OKD-schaaktoernooi organiseerden in hun clubgebouw. Aan dit verzoek konden wij niet voldoen omdat wij op 11 mei vanwege vakantie twee basisspelers zouden moeten missen. Gelukkig rolde er een  compromis uit. Op 11 mei reisden drie Nieuwerkerkers af naar Sliedrecht om deels aan de wens van onze tegenstander tegemoet te komen. Die brachten anderhalve punt mee terug naar Nieuwerkerk. Weliswaar verloor Johan (van hun sterkste speler Peter van den Bergh) en speelde Arjan remise, maar door de overwinning van Tom mochten we blijven hopen degradatie af te kunnen wenden.

Op laatste clubavond werd door de overige spelers een strijdplan voor over twee dagen bedacht. De uitslag van Maassluis-HZP Schiedam was weliswaar geëindigd in een overwinning van de thuisclub, maar een hoge uitslag bleek het niet te zijn geworden. We rekenden uit dat nu zelfs de kleinst mogelijke nederlaag (4½-3½) in Sliedrecht voldoende zou zijn voor wederom een seizoen in de 1e klasse. Met de tussenstand 1½-1½ in het achterhoofd besloot teamleider Rob Hoogland daarom de spelers met de beste winstkansen (Léon, Richard en Rob zelf) achter de witte stukken te zetten om zo de kans op de twee benodigde bordpunten te vergroten.

Bij aankomst in Sliedrecht bleek dat er inderdaad een groot regionaal toernooi was gepland en was het een drukte van jewelste. We werden naar een zaal op de eerste verdieping gedirigeerd waar we in alle rust deze voor ons belangrijke RSB-wedstrijd konden spelen. Ondanks dat er voor Sliedrecht niets op het spel stond, namen zij deze wedstrijd ook serieus. Enkele van onze tegenstanders hadden zelfs voor dit regionale toernooi vooruit gespeeld, zodat zij deze avond voor hun RSB-team beschikbaar waren.

Het eerste resultaat die avond werd al snel genoteerd. Ik speelde met wit tegen Willem Kuiper en hij koos in de opening voor een zijvariant die ik niet goed kende. Met een schijnoffer op zet negen liet hij mij de keus: aannemen en dan remise door eeuwig schaak of niet aannemen en dan maar kijken hoe het verder moest. Gezien de posities op de overige vier borden besloot ik voor het eerste. Na vijftien zetten werd door zetherhaling de vrede getekend. Dus daarna genoeg tijd om na afloop samen met mijn tegenstander de stelling te analyseren als ik had besloten dit schijnoffer niet aan te nemen. Daar zal ik bij een volgende keer voor kiezen.

Later op de avond werd duidelijk dat op de witte borden het gewenste effect niet zo liep als vooraf was gehoopt. Léon speelde wat passief en kreeg vol een Konings-Indische aanval op zijn koningsvleugel te verduren wat teveel bleek: het was Léons enige nederlaag dit seizoen. Bij Rob Hoogland leek alles optisch mooi te staan tegen een Leeuwachtige opstelling van tegenstander maar die verdedigde stug.

De Nieuwerkerkse zwartspelers bleken hun zaakjes beter voor elkaar te hebben. Robert wist een pionnetje te winnen, maar moest daarvoor wel zijn rochade opgeven. Toen zijn tegenstander remise aanbood wilde Robert na overleg met de teamleider zelf doorspelen. Rob Rijnbeek kwam op bord 8 wat minder uit de opening maar kreeg wel zijn stukken op de juiste velden en veel problemen leek hij niet te hebben, behoudens het initiatief over te moeten laten aan zijn tegenstander. We lagen dus nog steeds op koers.

Robert en zijn tegenstander wikkelden af naar een toreneindspel waar weinig muziek meer inzat. Na zetherhaling werd dan ook terecht tot remise besloten. Jammer was wel dat Rob Hoogland helaas moest erkennen dat hij de zwarte vesting niet kon beslechten. Ook tijdens de analyse na afloop wist Rob niet een weg naar winst aan te tonen. Ook hier dus een terechte puntendeling.

Met een 4-3 achterstand kon Rob Rijnbeek met een remise zijn teamgenoten gelukkig maken, omdat we dan Maassluis op een half bordpunt zouden voorblijven. Zijn remise-aanbod werd echter door zijn tegenstander afgewezen. Optisch was het zeker nog binnen de remisemarge, maar de beperkte bedenktijd op Robs klok begon langzaam maar zeker mee te spelen. Het opspelen van zijn c-pion en centreren van koning bleken het begin van het einde te zijn. Zijn tegenstander bleef nauwkeurig spelen en toen Robs koning werd gedwongen naar veld d3 was mat onvermijdelijk. Dat betekende een 5-3 eindstand. De WhatsAppjes naar de thuisblijvers waren somber van toon.

Het lot van degradatie hadden we niet meer in eigen hand want die lag nu bij Moerkapelle en Pascal. Zij speelden de volgende avond in Moerkapelle tegen elkaar. Bij een 4-4 gelijkspel zouden beide teams veilig zijn. Mochten één van de teams winnen dan zou de ander automatisch degraderen. Op de terugweg in de auto was de stemming wat bedrukt, maar we hielden de moed erin. Gewoon 24 uur lijdzaam afwachten en dan wel zien was het credo toen we terug bij ons clubgebouw afscheid van elkaar namen.

Rob Rijnbeek was er na een nachtje slapen klaarblijkelijk anders over gaan denken. Rond het middaguur appte hij me met de volgende tekst: “Zin om vanavond te gaan kijken in Moerkapelle. Lekker biertje erbij”. De laatste zin was er waarschijnlijk bijgezet om me bij twijfel op de streep te trekken. Helaas, had ik al andere verplichtingen en dat vond ik eigenlijk wel jammer. Ik appte dat ik ‘m graag had vergezeld, maar adviseerde hem iemand anders te vragen om mee te gaan. Om kort na vijven appte Rob dat hij met Hans ging kijken.

Kort voor 22:00 uur kwam Robs eerste appje binnen. Er wordt wel echt geschaakt: 0-0 nog. Daarna kreeg ik steeds een melding binnen bij een uitslag. Een uur later stond Moerkapelle met 4-2 voor. Weer negen minuten later ontving ik zijn volgende bericht: 5-2 met juichende emoticons. Mede dankzij de schakers van Moerkapelle mochten wij ons verblijf in de eerste klasse met een jaar verlengen. Snel werden de overige teamleden geïnformeerd. Ondanks het late tijdstip werd er massaal gereageerd. Op het nippertje met een blauw oog ontsnapt, we zijn dus gewaarschuwd voor komend seizoen.